روز بر می خیزد

از گرمای دل و درون مادر به زندان جهان می افتیم. روی خشت کهنه و سرخ جهان. بر اینخشت کهنه و پهناور هم اما زهدان پر دردی ما را به درونه پردرد و خون خودش می کشد: زندان. در این زندان از ما می پرسند چه می خواهی از جهان…