برشی از کتاب رحمت واسعه:
«ما خیال میکنیم که معصومین (علیه السلام) به زیارت ما محتاجاند. در ایام اربعین، کربلا پر از دستهجات شیعیان عراق از طوایف مختلف عربها و کُردها میشد که یکی از آنها را در ایام سال نمیدیدیم و در شعرهایشان از خاندان مرتضی (علیه السلام) تجلیل و به آنها اظهار محبت و مودّت میکردند.
اشخاص و جماعت متعدد از سرتاسر عراق، هر دسته از ناحیهای و در پیش هر جمعیت مرشد پیری بود که به دنبال او میرفتند. امامحسین (علیه السلام) میخواهد بگوید: من به شما احتیاج ندارم، شما به ما خاندان محتاجید، چنانکه خداوند سبحان میفرماید: وَ رَبَطْنَا عَلَی قُلُوبِهِمْ إِذْ قَامُواْ فَقَالُواْ (و دلهایشان را استوار کردیم که برخاستند و گفتند:…).
همچنین میفرماید: قُلْ لا تَمُنُّوا عَلَیَّ إِسْلامَکُمْ بَلِ اللَّهُ یَمُنُّ عَلَیْکُمْ أَنْ هَداکُمْ لِلْإیمان (بگو، اسلامتان را بر من منت ننهید؛ بلکه این خداست که بر شما منت نهاد و به ایمان رهنمون گردانید). ما باید متشکر و ممنون باشیم که خداوند منان نعمت ولایت و مودّت آنها را به ما عطا فرموده است.
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.