از زلال ولایت
چهل حدیث از امام حسین (علیه السلام)
كلام اهل بيت : اگرچه نازل‌تر از كلام خداست، امّا فراتر از كلام همه خلايق به شمار مى‌آيد. سخن هيچكس را با سخن امامان : كه امام كلام وپيشواى بيانند، نمى‌توان مقايسه كرد. فرمايشات آنان تنها كليد درك حقايق وحى الهى وتنها درى است كه براى فهم معارف قرآنى به روى بشر گشوده شده است.بدون بهره‌گيرى از فرموده‌هاى آنان راه هدايت در تاريكى مى‌ماند وضلالت وسرگشتگى سرنوشت هميشگى مردم خواهد بود.روايات معصومين : درياى بيكران دانش‌ها واقيانوس بى‌انتهاى حكمت‌هاى الهى است.خدا بى دلالت آنان شناخته نمى‌شود.رسالت پيامبر (صلی الله علیه و آله) بى وجود آنان كمال نمى‌پذيرد.
واحد تحقيقات مسجد مقدّس جمكران با ارج نهادن به تلاش همه بزرگوارانى كه با تحقيق وتدقيق همه جانبه روايات معصومين : در احياى فرهنگ امامت وولايت مى‌كوشند، كتاب حاضر را كه بررسى مختصرى پيرامون چهل حديث از امام حسين 7 است به علاقمندان عرضه مى‌دارد، به اين اميد كه چنين اقداماتى گامى در راستاى آشنايى بيشتر مردم با سرچشمه‌هاى علوم ربّانى ومعادن وحى الهى به شمار آيد ومورد رضايت ولى‌عصر، امام زمان عجل الله تعالى فرجه الشريف قرار گيرد.
برشی از کتاب:
امام حسين (علیه السلام) فرمود :
إلهي أنَا الفَقَيرُ فِي غِناي فَكيَفَ لا أكُونُ فَقيرآ فِي فَقْرِي!
خداى من! من در متن بى نيازى وغنا، محتاجم؛ پس چگونه در وسعت فقر ونيازهاى خود، فقير نباشم. من در آنچه كه مى‌دانم جاهل ونادان هستم؛ پس چگونه در جهل ونادانى خودم، جهول نباشم.
غنا وبى‌نيازى وعلم وآگاهى من، محدود ومحكوم است. نداشته‌ام، به آن رسيده‌ام ودو باره از دست مى‌دهم. اين محدوديت به تحول وبود ونبود، واين محكوميت به دادن وگرفتن، مرا شرمنده مى‌سازد كه دم از بى‌نيازى وآگاهى بزنم.
گذشته از حدّ وحكومت كه مرا در خود گرفته، من چقدر مى‌دانم، وچقدر نمى‌دانم ونادانى‌ها چقدر بر دانائى‌هاى من اثر خواهد گذاشت وآن را دگرگون خواهد ساخت؟
خدا اى آخرين فرياد! بگو با اين همه فقر با اين همه جهل چه مى‌كنى؟ رهايم مى‌سازى، به خودم وامى گذارى؟ يا با
تمام ادعاها وتفرعنها به تربيتم وشكستنم مى‌پردازى تا ديوارهايم بريزد وحصارم به وسعت باز گردد…؟
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.