موعود آخرالزمان در قرآن

موعود آخرالزمان در قرآن

«یَوْمَ نَدْعُو کُلَّ أُنَاسٍ بِإِمَامِهِمْ؛ یادآور روزی را که هر گروهی را با امام‌شان می‌خوانیم».

بدون تردید مقصود از آن روز در آیه کریمه، روز رستاخیز است. آری! در روز قیامت هر گروهی به همراه امام و پیشوای‌شان فراخوانده می‌شوند تا در عرصه قیامت و جایگاه مخصوص حساب و کتاب الهی حضور پیدا کنند. در آن روز ما و شیعیان عصر ما، بلکه شیعیان دوازده قرن گذشته و نیز آینده، به پیشوای بزرگ خویش یعنی: صاحب العصر و الزمان، خاتم امامان معصوم علیهم‌السلام، احیاکننده دین خدا، اقامه‌کننده فرایض الهی و سنت‌های حضرت خاتم‌الانبیاء صلی‌الله علیه و آله اقتدا خواهیم کرد. به مقتضای آیه کریمه یادشده، در روز قیامت، مردم بی‌شمار و انبوهی که در طول اعصار و قرون متمادی آمده و رفته‌اند، به دنبال حضرت صاحب‌الامر علیه‌السلام به عرصه پروردگار، رو می‌آورند. آن روز، شکوه و جلال حضرت ولی‌عصر ظاهر خواهد شد. این کتاب به آیات مرتبط با موعود آخرالزمان در قرآن پرداخته و ضمن اشاره به آیات به تبیین و بررسی آن نیز پرداخته است که این آیات در سوره‌های بقره، آل‌عمران، نساء، مائده، انعام، اعراف، انفال، توبه، یونس، هود، ابراهیم، اسراء، انبیاء، حج، نور، نمل، قصص، لقمان، سبأ، زخرف، فتح، ذاریات، الرحمن، حدید، مجادله، صف، ملک، تکویر و سوره عصر قرار دارد. در ذیل آیات دوم و سوم سوره بقره درباره موعود آخرالزمان آمده است: «(ذَلِکَ الْکِتَابُ لاَ رَیْبَ فِیهِ هُدًى لِّلْمُتَّقِینَ(2) الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِالْغَیْبِ وَیُقِیمُونَ الصَّلاةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ یُنفِقُونَ﴿3﴾؛ آن کتاب بلندمرتبه‌ای است که شک و تردیدی در آن راه ندارد و مایه هدایت پرهیزکاران است. آنان که به غیب، ایمان آورده و نماز را به پا می‌دارند و از آنچه که به آنان روزی دادیم انفاق می‌کنند). آنچه در این آیه کریمه مورد توجه است، واژه ارزشمند(ایمان به غیب است). غیب یعنی هر چیزی که از حواس ظاهری ما دور باشد. یکی از مصادیق بارز و روشن ایمان به غیب، ایمان به وجود مبارک و قیام حضرت ولی‌عصر علیه السلم و غیبت و ظهور آن حضرت در آخرالزمان است. چه بسا که اگر روایتی هم در این باب نداشتیم و شرح و بیانی هم از خاندان پیامبر صلی‌الله علیه و آله نبود، خود می‌توانستیم این مقدار را درک کنیم، چه رسد که از مخازن وحی الهی روایت بلکه روایاتی هم وارد شده است. شیخ صدوق رحمةالله علیه از داود بن کثیر رقی نقل کرده که امام صادق علیه‌السلام درباره فرموده خداوند:(هُدًى لِّلْمُتَّقِینَ× الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِالْغَیْبِ) فرمودند:(من اقر بقیام القائم انه حق؛ ایمان آورنده به غیب، کسی است که اقرار به قیام قائم کند و معترف به حقانیت او باشد)». در بخش دیگری از کتاب موعود آخرالزمان در قرآن آیات پنجم و ششم سوره قصص مورد بررسی قرار گرفته که قسمتی از آن به این شرح است: وَنُرِیدُ أَن نَّمُنَّ عَلَى الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِینَ﴿5﴾ وَنُمَکِّنَ لَهُمْ فِی الْأَرْضِ وَنُرِی فِرْعَوْنَ وَهَامَانَ وَجُنُودَهُمَا مِنْهُم مَّا کَانُوا یَحْذَرُونَ﴿6﴾؛ ما اراده داریم بر آنان که در زمین به استضعاف کشیده شدند منت نهیم و آنان را پیشوایان و وارثان روی زمین قرار دهیم و حکومت آنان را بر زمین، مسلم و بدون منازع گردانیم و به فرعون و هامان و لشکریان‌شان آنچه را از آن(مخالفان‌شان) بیم داشتند نشان دهیم. این آیه نیز انطباق کامل بر حضرت ولی‌عصر علیه‌السلام دارد، حتی آیه دوم که از فرعون و هامان اسم می‌برد با آن منافاتی ندارد زیرا حضرت علی بن الحسین علیه‌السلام می‌فرماید: «والذی بعث بالحق بشیرا و نذیرا ان‌الابرار منا اهل‌بیت و شیعتهم بمنزلة موسی و شیعته و ان عدونا و شیعتهم بمنزلهة فرعون و اشیاعه؛ سوگند به آن کسی که محمد را به حق فرستاد تا بشیر و نذیر از برای مردم باشد نیکان از ما اهل‌بیت و پیروان آنان به منزله موسی و پیروان او می‌باشند، و دشمنان ما و پیروان آنها به منزله فرعون و پیروان او هستند». بنابراین؛ در امت نیز، در برابر موسای زمان حضرت ولی‌عصر عجل‌الله تعالی فرجه، فرعون و هامان قرار دارد.

خبرگزاری شبستان:

به گزارش خبرگزاری شبستان، اعـتـقـاد به موعود، در همه ادیان مطرح بوده و عقیده مشترک همه آنها به شمار می آید؛ و هر دین و مکتبی به تناسب فرهنگ دینی و ملی خود از موعود آخرین به نامی یاد کرده است .

بـر ایـن اساس، در آیین بودایی او را (بودای پنجم ) و در آیین هندو، او را (آواتارا دهم ) گویند. در آیین زرتشت نیز از آمدن منجی و موعود آخرین خبر داده شده و او را (سوشیانت ) یا (سوشیانس ) می نامند.

کـتـب دیـنی یهود نیز ظهور رهبری بزرگ به نام (ماشیح ) یا (مسیح ) در آخرالزمان را نـوید داده اند. آیین مسیحیت نیز آمدن دوباره حضرت عیسای مسیح به دنیا و برپایی حکومت جهانی به دست او را خبر داده است .

امـا انـدیـشـه مـهـدویت و ظهور موعود جهانی در آیین آسمانی اسلام ، جایگاه و جلوه بیشتری دارد و بـا وجـود دلایـل معتبر از آیات و روایت متواتر و قطعی ، همه مذاهب اسلامی بر ظهور (مهدی موعود) از نسل فاطمه زهرا(س ) اتفاق نظر دارند. در این میان ، مهدی موعود در مذهب شـیـعـه ، هـم بـه دلیـل جـایـگـاه اعـتـقـادی آن و هـم بـه دلیل دارا بودن شناسنامه روشن و پرداختن به جزئیات زندگی و چگونگی ظهورش ، از اهمیت ، قطعیت و شفافیت بیشتری برخوردار است .

کتاب موعود در آخر الزمان بر اساس ادله قرآنی این مسئله رااز دیدگاه قرآن مورد تحقیق و بررسی قرار داده است چنانکه«یَوْمَ نَدْعُو کُلَّ أُنَاسٍ بِإِمَامِهِمْ؛ یادآور روزی را که هر گروهی را با امام‌شان می‌خوانیم». بدون تردید مقصود از آن روز در آیه کریمه، روز رستاخیز است. آری! در روز قیامت هر گروهی به همراه امام و پیشوای‌شان فراخوانده می‌شوند تا در عرصه قیامت و جایگاه مخصوص حساب و کتاب الهی حضور پیدا کنند.

در آن روز ما و شیعیان عصر ما، بلکه شیعیان دوازده قرن گذشته و نیز آینده، به پیشوای بزرگ خویش یعنی: صاحب العصر و الزمان، خاتم امامان معصوم علیهم‌السلام، احیاکننده دین خدا، اقامه‌کننده فرایض الهی و سنت‌های حضرت خاتم‌الانبیاء صلی‌الله علیه و آله اقتدا خواهیم کرد. به مقتضای آیه کریمه یادشده، در روز قیامت، مردم بی‌شمار و انبوهی که در طول اعصار و قرون متمادی آمده و رفته‌اند، به دنبال حضرت صاحب‌الامر علیه‌السلام به عرصه پروردگار، رو می‌آورند. آن روز، شکوه و جلال حضرت ولی‌عصر ظاهر خواهد شد.

این کتاب به آیات مرتبط با موعود آخرالزمان در قرآن پرداخته و ضمن اشاره به آیات به تبیین و بررسی آن نیز پرداخته است که این آیات در سوره‌های بقره، آل‌عمران، نساء، مائده، انعام، اعراف، انفال، توبه، یونس، هود، ابراهیم، اسراء، انبیاء، حج، نور، نمل، قصص، لقمان، سبأ، زخرف، فتح، ذاریات، الرحمن، حدید، مجادله، صف، ملک، تکویر و سوره عصر قرار دارد.

در ذیل آیات دوم و سوم سوره بقره درباره موعود آخرالزمان آمده است: «(ذَلِکَ الْکِتَابُ لاَ رَیْبَ فِیهِ هُدًی لِّلْمُتَّقِینَ(2) الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِالْغَیْبِ وَیُقِیمُونَ الصَّلاةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ یُنفِقُونَ﴿3﴾؛ آن کتاب بلندمرتبه‌ای است که شک و تردیدی در آن راه ندارد و مایه هدایت پرهیزکاران است. آنان که به غیب، ایمان آورده و نماز را به پا می‌دارند و از آنچه که به آنان روزی دادیم انفاق می‌کنند).

آنچه در این آیه کریمه مورد توجه است، واژه ارزشمند(ایمان به غیب است). غیب یعنی هر چیزی که از حواس ظاهری ما دور باشد. یکی از مصادیق بارز و روشن ایمان به غیب، ایمان به وجود مبارک و قیام حضرت ولی‌عصر علیه السلم و غیبت و ظهور آن حضرت در آخرالزمان است. چه بسا که اگر روایتی هم در این باب نداشتیم و شرح و بیانی هم از خاندان پیامبر صلی‌الله علیه و آله نبود، خود می‌توانستیم این مقدار را درک کنیم، چه رسد که از مخازن وحی الهی روایت بلکه روایاتی هم وارد شده است.
در بخش دیگری از کتاب موعود آخرالزمان در قرآن آیات پنجم و ششم سوره قصص مورد بررسی قرار گرفته که قسمتی از آن به این شرح است: وَنُرِیدُ أَن نَّمُنَّ عَلَی الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِینَ﴿5﴾ وَنُمَکِّنَ لَهُمْ فِی الْأَرْضِ وَنُرِی فِرْعَوْنَ وَهَامَانَ وَجُنُودَهُمَا مِنْهُم مَّا کَانُوا یَحْذَرُونَ﴿6﴾؛ ما اراده داریم بر آنان که در زمین به استضعاف کشیده شدند منت نهیم و آنان را پیشوایان و وارثان روی زمین قرار دهیم و حکومت آنان را بر زمین، مسلم و بدون منازع گردانیم و به فرعون و هامان و لشکریان‌شان آنچه را از آن(مخالفان‌شان) بیم داشتند نشان دهیم.

این آیه نیز انطباق کامل بر حضرت ولی‌عصر علیه‌السلام دارد، حتی آیه دوم که از فرعون و هامان اسم می‌برد با آن منافاتی ندارد زیرا حضرت علی بن الحسین علیه‌السلام می‌فرماید: «والذی بعث بالحق بشیرا و نذیرا ان‌الابرار منا اهل‌بیت و شیعتهم بمنزلة موسی و شیعته و ان عدونا و شیعتهم بمنزلهة فرعون و اشیاعه؛ سوگند به آن کسی که محمد را به حق فرستاد تا بشیر و نذیر از برای مردم باشد نیکان از ما اهل‌بیت و پیروان آنان به منزله موسی و پیروان او می‌باشند، و دشمنان ما و پیروان آنها به منزله فرعون و پیروان او هستند». بنابراین؛ در امت نیز، در برابر موسای زمان حضرت ولی‌عصر عجل‌الله تعالی فرجه، فرعون و هامان قرار دارد.