خادم ارباب کیست

از به هم آمیختن این دو مفهوم چه خلق خواهد شد؟ «روضه» و «اصحاب»؛ «مَرَجَ البَحرَینِ یلتَقیانِ» و چه ترکیب شهرآشوب و پرخروشی است ترکیب «روضه اصحاب»!

صدها جلد هم بنویسند معنای «روضه» و اسرار ناشناخته آن هنوز باقی است؛

داستان «اصحاب» هم…

سعی شده این اثر با دسته‌بندی و تبویبی خوش‌خوان طراحی شود و با قلمی روان‌تر و زلل‌تر و نیز فارغ از اصطلاحات تخصصی، بیشتر مباحث پیشین را پشتوانه خود قرار دهد تا مخاطب را بهتر و سریعتر با ادبیات عاشورایی آثار و نوع نگاه‌های مجموعه «زیر خیمه حسین» همراه کند.

این اثر در حوالی جلد دوم «مقتل مدیریتی» باید دیده شود: تبیین نظریه «امام و امت» در کربلا و با الگوی «رهبر و پیروان» با «روایت» و «درایت» در روضه‌های «امامِ اصحاب» و «اصحابِ امام» و حرف‌هایی از این دست…

کوتاه‌سخن، این سطور خودآموزی برای سوختن در روضه‌هاست…

و اصلا کاش کربلا را نشان‌مان دهند تا فارغ از این اوراق بسوزیم؛ آن چنان که مولای‌مان امام عصر می‌سوزد و اشک می‌ریزد…

تا از مقام «شنیدن» به وادی «دیدن» برسیم… و نهایتا در منزل «شدن»، یار هفتاد و سوم امام شویم!

«روضه اصحاب» یعنی تقاضای تجربه زیستن با امام حسین، روضه اصحاب یعنی نقشِ یارِ هفتاد و سوم امام را تجربه و تمرین نمودن.

هر چه هست این اوراق، عرض التماس و تقلّایی به آستان اوست؛ شاید بپذیرند…

چه خواهد کرد حضرت حسین با روضه‌خوانانش…؟!