تو می آیی

کتاب «تو می آیی» رویکردی نو بر وجود امام و مباحث انتظار است و همان‌طور که امامت و به‌طور خاص امام زمان علیه‌السلام ، از اصول دین است پس اتکاء به کتاب و نقل نمی‌کند و طرحی تازه درمی‌اندازدمسأله این است که انسان استمرار دارد، پیوندی با جامعه و پیوندی با نظام و کل هستی، این تنگ‌چشمی است که انسان از جامعه و در رابطه با ابزار تولید بررسی شود.

اگر این طرح غلط را کنار بگذاریم و انسان را در کل هستی مطرح کنیم ناچار این پیوند و ارتباط به حکومتی نیاز دارد هماهنگ با نظام هستی و به حاکمی نیاز دارد آگاه به این نظام … و چنین است که استاد با دلی سرشار از یقین می‌نویسد: تو هستی، همان‌طور که حس من هست و شعور من هست و فکر و قلب من هست.

تو هستی چون بیش از این‌ها ضرورت داری که تو باید به همه این معنا بدهیتو هستی ، چون تو مُتمّم این همه نعمت هستی هرچند همه تاریخ بر تو بشورند….چنین دیدگاهی رهگشای افقی دیگر در بحث انتظار است که باید عناوین را خواند و سرشار شدانتظارحقیقت انتظارریشه‌های انتظارادب انتظارتوجهعهدانستوسلاثر انتظارصبرذکر بصیرتای قامت بلند امامتجایگاه امامتضرورت امامعشق شکل‌گرفتهسرفصل‌هایی برای تحقیق