بی بهاء

بهايیت، ادامه جریان انحرافی بابیت است که از زمان قاجار در ایران شکل گرفت و بنیان‌گذار این بهايیت «حسینعلی نوری» است که تحت تأثیر مکتب «شیخیه» قرار گرفته بود و مدت قابل توجهی در مسلک صوفیان و دراویش حضور داشت. او با درهم آمیختن آموزه‌های مکاتب مختلف، مدعی شریعت و دین جدید شد و با استفاده از تأویل‌های بیجا و غلط در متون ادیان الهی، در پی صحیح جلوه دادن تفکرات خود بر آمد. در این کتاب، نخست به معرفی آیین بهايیت براساس منابع بهایی پرداخته شده که دربردارنده تاریخچه بهايیت، زمینه‌ها و علل شکل‌گیری و گسترش آن، تشکیلات اداری بهايیت، متون مقدس بهایی، تعالیم بهايیت و آیین‌ها و شعائر بهايی است. سپس آیین بهايیت، بررسی شده و به بعضی از نقدهای وارده به این آیین اشاره گردیده است.