یک روایت معتبر درباره مدرسه حقانی

مجموعه «خيلي دور، خيلي نزديک » روايت روزها و سالهايي است که خوب يا بد، خوش يا تلخ، بر مردمان و ميهنمان گذشته؛ گذشت هاي که مرور آن چراغي است روشناي راه آينده، راه اهتزاز پرچم اسلام بر قلل رفيع کرامت و بزرگواري، ما نکه معمار اين بنا در سر داشت تا نايبش پرچم اين قافله را به منزل مقصود برساند. ان شاالله. چنانکه سيد شهيدان اهل قلم روزي بر قلم رانده که : «… زمان بر ما اسيران زمان است كه ميگذرد، اگرنه، در پيشگاه لازمان و لامكان، ديروز و امروز و فردا به يكباره حاضرند و اين عرصه ي زمان را هم، او براي تكامل من و تو گسترده است…. هزاران سال از آغاز حيات بشر بر اين كره ي خاكي ميگذرد و همه ي آنان تا به امروز مرده اند و ما نيز خواهيم مرد و بر مرگ ما نيز قرنها خواهد گذشت. خوشا آنان كه مردانه مرده اند و تو اي عزيز، ميداني تنها كساني مردانه ميميرند كه مردانه زيسته باشند… »