چراغ نیایش

از طرفی دیگر، شکست‌های پی در پی قیامگران به خوبی نشان می داد برای حل مشکلات جامع هی بعد از پیامبر، کشیدن شمشیر نمی تواند راه حل مؤثری باشد و باید در اندیش هی مسیر دیگری بود.
اما اکنون که دیگر یزید در میان نبود و بسیاری از عاملان فاجعه ی کربلا هم مجازات شده بودند، علی بن حسین چگونه باید راه پیامبر و پدرانش را دنبال م یکرد؟
آیا باید کسی مانند عبدالله بن زبیر را، که در برابر امویان قد علم کرده بود و حکومت بخشی از شبه جزیره ی عربستان از جمله مکه را به دست گرفته بود، به رسمیت می شناخت یا این که خود حکومتی جداگانه برپا می کرد؟ در این صورت باید به چه کسانی تکیه می نمود؟
جنگ های پی در پی موجب کشته شدن بسیاری از مسلمانان شده بود و همه خسته و سرگردان به دنبال راهی بودند که آ نها را از این شرایط دشوار نجات دهد! اما چه کسی باید این راه جدید را نشان
می داد و چه کسی باید مردم سرگردان را به سرمنزل مقصود می رساند؟