نی نامه های اشک

در مقدمه کتاب نی نامه های اشک می‌خوانیم:
«کسی نیست که زیر بازوان تو را بگیرد و اشک از چهره‌ات بزداید. هیچ کس به تسلای روح خسته و تکه‌تکه‌ات نمی‌آید… از یتیمان قافله تو نیز جز با تار تازیانه یاد نمی‌کنند و تنها در میان این هلهله‌ها، آه شعله‌های درد توست که صورت‌های رنگ باخته و چشم‌های مصیبت دیده را می‌نوازد. تو مانده ای و داغ دست‌هایی که در علقمه افتاد و حنجره‌ای که از ناوک حرمله گلگون شد و سری که از قفا بریده شد و قامتی که زیر طعنه‌های تیغ ترک برداشت و آرام آرام قد کشید….»
برخی از عناوین سروده‌های آئینی این اثر شامل لحظه‌های تشنه، خداحافظ کربلا،‌ آتش اندوه، ابری‌ترین توسل، در هوای کربلا، غروب کن خورشید،‌ نای بی‌قرار،‌ اینجا کجاست؟، امیر تشنه لب،‌ پرپرم کنید، بی‌تابی، صلوات، سوگند، روضه در، خورشید به خون نشسته، غبار خاکستر، منظومه‌های غربت، شتاب کن زینب،‌ دلتنگی، خلوت تبدار،‌ ناله‌های زینب، آهسته گریه کن،‌ دستان تو، تشنه‌ترین شعر، امام کوچک و … است.
 
برشی از کتاب نی نامه های اشک :
بر نیزه غریب خسته را آوردند
لب تشنه‌ی دلشکسته را آوردند
بر شانه‌ی لحظه‌های دلتنگ غروب
خورشید به خون نشسته را آوردند