کوچ فاخته‌ها

برشی از کتاب کوچ فاخته  ها :
پاسِ یک سر پُست رفته بود. هوا کم‏کم تاریک می‏‌شد. غروب شلمچه برای من زیبایی خاصی داشت. نخلستان‏‌های سر به آسمان کشیده، بازی موش‏‌خرماها در لا‏به‏ لای نخلستان، نسیم اروند، بوی رطوبت، و سکوت غریب شلمچه بر ایستادگی و ارادة من می‏ افزود تا جانم را فدای خاک وطنم کنم. به دنبال فرصتی بودم که به دشمن ضربه بزنم. سربازان مهمات کافی سرِ پست ‏هایشان بودند. هر نگهبانی اسلحه و موقعیت خودش را امتحان و تثبیت می‏کرد