رساله فوگ

فوگ نوعی موسیقی چند صدایی است که آواهای موجود در آن  یا به عبارتی ملودی‌های آن از دو تا شش صدای مشخص و مجزا تشکیل شده است که به صورت عمودی در کنار هم قرار گرفته‌اند و یک فرم اوج گیرنده‌ هارمونیک را به وجود می‌آورند. در واقع فوگ پایه آموزش برای موسیقی‌ای است که از طریق تقلید و گسترش جلو می‌رود. البته در چنین شکلی از موسیقی هیچ چیز مانع آن نیست تا از سکونس و تکرار استفاده نشود. آنچه آهنگسازی بر مبنای فوگ را از یک تکرار یا سکونس ساده جدا می‌کند، ابداع ملودیکی است که فوگ نویسی می‌آموزد چطور یک ملودی به شکل‌های بی‌نهایت متنوع و گوناگون بتواند ارائه شود و این ابداع در شکل‌های تقلیدی به کار گرفته شود.
آندره ژدالژ در کتاب رساله فوگ تمامی نکات و پیچیدگی‌های فوگ را با لحنی روان و ساده می‌آموزد.
نویسنده در این رساله فوگ، مکتبی را از فوگ کمپوزیسیون موزیکال جدا کرده است؛ به این دلیل که این نوع فوگ را نوعی کمپوزیسیون موزیکال ملاحظه نکرده، بلکه آن را تمرینی برای علم معنی و بیان موزیکال، فرمی خشک و قرار دادی دیده است که درعمل به کار گرفته نمی‌شود. او هرگاه که توانسته، قوانین را با تکیه به مثال‌هایی گرفته شده از استادان به ویژه باخ بررسی کرده است. تمام مطالب این رساله، در مدت طولانی تدریس نویسنده فراهم شده است و این مطالب در نتیجه تماس روزانه او با شاگردان به دست آمده است. نویسنده کتاب با بیان نمونه‌های متعدد و تعاریفی که ارایه می‌دهد، در واقع این نکته را گوشزد می‌کند فوگ شیوه‌ای است بسیار قوی، حتی در یک شکل مکتبی که به طور موزیکال ایده‌ها و احساساتی را در زبانی بسیار غنی و متنوع بیان می‌کند.
مطالب این کتاب به سه بخش تقسیم شده است. بخش اول شامل بررسی تفصیلی اصول کلی فوگ به ویژه آنچه مربوط به فوگ مکتبی است. بخش دوم به اشکال گوناگونی اختصاص دارد که فوگ به عنوان رفتاری از کمپوزیسیون می‌تواند به خود بگیرد و بالاخره در بخش سوم به ارتباطی که فوگ با هنر دولوپمان موزیکال دارد پرداخته می‌شود.