با تو هوا خوب است

خنده ی خدا

با همه،
آشنا گُل است.
شادی زمین
خنده ی خدا گل است.
قدر گل زیاد شد
تا عسل،
تا گلاب شد.
راستی،
بار اوّل از کجا!
گل برای دوست داشتن
گل برای آشتی
انتخاب شد؟