نجات آهو

امیر مشهدی‌عباس در نمایشنامه عروسکی نجات آهو داستان حضرت نوح را با زبانی کودکانه روایت می‌کند. او در ابتدای نمایشنامه‌اش مخاطب کودکش را غافلگیر می‌کند؛ او با حادثه‌ای غیرمترقبه ـ که در حقیقت نوعی ورود به ماجرای حضرت نوح است ـ مخاطبش را کنجکاو می‌کند و او را وادار به دنبال کردن موضوع و حوادث نمایشنامه می‌کند. دیالوگ‌هایی که در صحنه‌های ابتدایی بیان می‌شوند، برای کودکان باورپذیر و واقعی هستند و در عین حال از انعطاف لازم برای بیانراحت روی صحنه نیز برخوردارند.
مشهدی عباس همواره نشان داده که ساختار نمایشنامه‌ کودک را می‌شناسد و با جزئیات آن آشنایی دارد. او در نمایشنامه «نجات آهو» هم با حوصله شخصیت‌های نمایش را پردازش می‌کند و دیالوگ‌هایش برای مخاطب کودک سخت فهم نیستند و با موقعیت شخصیت‌ها همخوانی دارند.
با اینکه داستان حضرت نوح بارها در تئاتر و حتی سینما به نمایش درآمده، اما هر بار تازه و دیدنی بوده ‌است. لازمه پرداخت خوب در این داستان منوط به نوع به‌کارگیری شخصیت‌ها در لایه‌های داستان است. به همین خاطر شخصیت‌پردازی در بیان داستان حضرت نوح نقش محوری و تعیین‌کننده دارد؛ از این رو آشنایی نویسنده با زبان کودک و فهمی که او از دنیای کودکان داشته، سبب شده تا شخصیت‌های نمایشنامه باورپذیر از کار درآیند.
لینک خرید نسخه الکترونیکی