نمای میانی: روزنامه‌نگار است و داستان‌نویس. متولد ۱۳۳۰در یکی از محله‌های جنوب شهر شیراز. اولین داستان کوتاهش را در مجله کیهان بچه‌ها چاپ کرد و آغاز فعالیتش در زمینه روزنامه‌نگاری در روزنامه خبر جنوب شیراز بود. یک کتاب به نام «کلاس خبرنگاری» دارد که حاصل فعالیت‌های او در صفحه دانش‌آموز همین روزنامه است. بهمن پگاه راد، نویسنده پرکاری است و تعداد کتاب‌های هنوز چاپ نشده‌اش، چیزی از کتاب‌های منتشر نشده کم ندارد.
نمای دور:بهمن پگاه راد: خیلی از نویسندگان بهترین آثار خود را در سنین بعد از ۵۰ سالگی نوشته‌اند. برای بعضی دیگر این ذهن چندان نامحدود نیست و اغلب در سنین بالا به طرف هر سوژه‌ای نمی‌روند و دچار تردید در نوشتن می‌شوند. درباره خودم اگر بعد از رسیدن به ۶۰ سالگی، فعالیت روزنامه‌نگاری را کنار بگذارم و عمری باقی باشد، بیشتر به سوی داستان می‌روم و شاید بتوانم دنیای خیال و صور تخیل خود را صیقل بدهم. در خصوص نوشتن کتاب برای کودک و نوجوان فکر می‌کنم علاوه بر ارائه مطالب اجتماعی باید آموزش‌های لازم برای این قشر از اجتماع را نیز در نظر گرفت. در دوران پیش از انقلاب فقط ۵۰ عنوان کتاب در این زمینه موجود بود ولی اکنون تعداد کتاب‌های یک نویسنده کودک ونوجوان از ۱۰۰ عنوان بیشتر است. از طرف دیگر در دوران بعداز انقلاب مشاهده نام نویسنده و ناشر به مخاطب کمک می‌کند تا از محتوای درونی کتاب‌های کودک و نوجوان آگاه شود.
از کتاب:حالا مدرسه‌ها تعطیل است. آقای غلامی گفت روز شنبه باز می‌شود. این را اعلام نکرده‌اند تا به گوش ستون پنجم نرسد.
حالا این مقوا و این هم تو. نقاشی‌ها را که کشیدی، من باز به دزفول می‌آیم و مقوا را می‌گیرم. اسم تو؟ خب، اسمت را می‌نویسم. فراموش نمی‌کنم. می‌نویسم نقاشی از جواد کمالی.
بچه‌ها می‌پرسند کمالی کیست. می‌گویم همان دوست پارسالی. همان که دیگر در شهر ما نیست.
صفحه 116
از همین قلم: من سرباز هخامنشی هستم(سوره مهر) نبرد رئیس علی(سوره مهر) تخت جمشید (مدرسه) دزد دوچرخه(نوید) و …
لینک خرید نسخه الکترونیکی
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.