نمای دور:علی الله سلیمی: اکنون که سالها از پایان جنگ تحمیلی حکومت بعثی عراق علیه جمهوری اسلامی ایران میگذرد، بخشی از خاطرات آن دوران را میتوان در کتابهای خاطره مربوط به زمان جنگ جستوجو کرد که خوشبختانه در این زمینه آثار قابل تامل متعددی تاکنون چاپ و منتشر شده است. یکی از این آثار، کتاب «دختران ا. پی. دی» است. کتاب با توصیف روزهای شاد دوران کودکی راوی در یکی از خانههای شرکت نفت در منطقه فرح آباد (قدس) آبادان شروع میشود. نثرِ کتاب ساده است. آنقدر ساده و شبیه به کلامِ واقعی که انگار خواننده دارد همراه با خاطرهگو در خیابانهای آبادان راه میرود و او هر دفعه بخشی از خاطرهای را که گوشههای شهر یا آدمها به یادش میآورند، تعریف میکند. مخاطب با راوی به فضای قبل از انقلاب و روزهای مدرسهاش میرود. درخیابانهای آبادان تظاهرات میکند. با اردوهای جهادی به روستاها سرک میکشد.
از کتاب:یواش، داد نزن، مامان خوابش برده.» گرمای آفتاب تابستان، کفِ سیمانیِ حیاط را داغ کرده بود. آبِ شط کمکم، کفِ حیاط را پُر میکرد. پاچهٔ شلوارهایمان را بالا زدیم و منتظر ماندیم که آب کاملاً کفِ حیاط را پُر کند. مهران و مهرداد با پارچه، درزِ آهنیِ کوچه را مسدود کردند. بعد از جمع شدنِ آب توی حیاط بالا و پایین میپریدیم. بازی میکردیم. آب تا زانوهایمان میرسید. از داخلِ آن گوشماهی جمع میکردیم و به هم نشان میدادیم. صفحه 5 و 6
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.