دو نظریه تروریسم و فداکاری در ایران

اقدام تروریستی باید آن قدر برای عامل آن اهمیت داشته باشد که ارزش فداکاری (صرف نظر از هرگونه ارزش‌گذاری) را داشته باشد و این بر ضرورت وجود یک نظام فکری و سیاسی مشخص نزد تروریست تأکید می‌کند. کتاب «دو نظریه تروریسم و فداکاری در ایران» از این حیث نمونه خوبی به شمار می‌آید که مؤلف از همان آغاز با تفکیک و تمیز نهادن میان دو نوع خشونت سیاسی ذیل تعاریف «آنانی که در راه رسیدن به اهداف سیاسی به اعمال خشونت آمیز تروریستی دست می‌زنند» و «آنانی که در دفاع از ملت در مبارزه‌ای قهرآمیز فداکاری می‌کنند و به شهادت می‌رسند»، به بحث درباره تروریسم در ایران و انواع و انگیزه‌های متعدد آن پرداخته  است. در ادامه  هم با یادکرد نخستین چهره‌های انقلابی که مورد هدف اقدامات تروریستی گروه‌های سازمان‌یافته واقع شدند، «گروه فرقان» را مورد بررسی قرار داده و از ارتباط سفارت آمریکا در ایران(لانه جاسوسی) با این گروهک انحرافی پرده بر می‌دارد. «نظریه فداکاری در انقلاب اسلامی» عنوان بخش دوم این کتاب است که پس از مقدمه‌ای مستوفا در زمینه «حاکمیت‌ها و حامیان و مخالفانشان» و تقسیم بندی گروه حامیان به انواع مختلف: حامیان فداکار، حامیان معتقد، حامیان متقاعد، حامیان فداکار متوقع، حامیان مجبور، حامیان فعال و حامیان عادی، به تبیین کلیه مفاهیم مطروحه در پیوند با مصادیق مشخصی از انقلاب می‌پردازد.