شاهنشاه در کوچه دل گشا

نمای میانی:محمدعلی علومی، نویسنده، محقق و طنزپرداز، زاده 1340 کرمان است. او ابتدا معلم بود و سپس به فعالیت در مطبوعات پرداخت. او که دانش‌آموخته علوم سیاسی در دانشگاه تهران است، به دلیل تحصیل در پایتخت، جلای وطن کرد و به تهران آمد. علومی علاوه بر قصه‌نویسی، فیلمنامه و مقالات متعددی نیز در معرفی ادبیات کهن و داستان‌های شاهنامه و معرفی نحوه نگاه و طرز داستان‌نویسی کهن به چاپ رسانده است.
نمای دور:حبیب احمدزاده (رمان‌نویس): داستان از زبان دانای کل روایت می‌شود و در این حالت، کنترل فضا و ساختمان اثر سخت‌تر است، اما این رمان بسیار خوب فضاسازی شده و این مساله از نقاط قوت اثر است. همچنین کتاب بسیار خوب تصویر شده است. نویسنده همه چیز را آن قدر خوب توصیف کرده که گویی تصویر آن را برای مخاطب به نمایش در آورده است. ساختار داستان بسیار محکم و موفق است و عنوان کتاب، مخاطب را متوجه جدی نبودن کتاب می‌کند.
علی‌الله سلیمی (منتقد): فضای این رمان مانند اغلب کارهای علومی، فضایی است که خواننده را در نوعی دلهره و از سویی دیگر با موقعیت‌های ناب طنز روبه‌ رو می‌کند. در مجموع، کتاب حاضر مجموعه‌ای از موقعیت‌های طنز به همراه نگاه‌های طناز نویسنده به سال‌های سیاه حکومت طاغوت است که خواننده را برای مدت کوتاهی هم که شده به اعماق آن سال‌ها می‌برد.
از کتاب:گلنار از میان دیگ، کارد تیز بیرون آورد، تیغه کارد در پرتو ماه، خیره‌کننده و خوفناک درخشید… شاهنشاه دو زانو نشستند و سینه چاک دادند. گفتند: «بکش… ما را بکش. در قلب ما جز نام خودت هیچ نمی‌بینی. هیچ نمی‌بینی نفله، جز نام خودت.»صفحه 515