نمای میانی:پژوهش در فرهنگ عامه و ثبت و ضبط این فرهنگ به عنوان بخشی از هویت اصیل ما، دغدغه‌ای است که حمید سفیدگر شهانقی را سال‌ها بر آن داشته تا در زمینه‌های مختلفی از موسیقی گرفته تا شعر و آئین‌های ایرانی به تحقیق و پژوهش بپردازد. او متولد ۱۳۴۶ است و دکترای فولکورشناسی دارد. تا امروز چیزی حدود ده کتاب و ده‌ها مقاله نیز در این زمینه منتشر کرده است. سفیدگر شهانقی اهل آذربایجان است.
نمای دور:حمید سفیدگر شهانقی: نوازش‌های کودکانه شعرهایی هستند که درآن‌ها، برخلاف لالایی‌ها، هدف آرام کردن کودکان نیست؛ بلکه این شعرها برای تفریح، نوازش و خنداندن کودک خوانده می‌شود؛ تفریحی که مادر و کودک هر دو در آن شریک‌اند. نوازش‌ها با هارمونی شادی که دارند، باعث انبساط خاطر مادر و کودک می‌شوند. تکان دادن سر و دست و قهقهه‌های شاد و رهای کودک، مادر را به اوج شادی‌ها و لذت می‌برد و برای لحظاتی هم که شده او را از غم روز و روزگار می‌رهاند. دراین شعرها دیگر از شکوه و گلایه از فلک و بخت بد خبری نیست. مادران ناکامی‌ها و دردهای خود را ترنم نمی‌کنند، بلکه برای کودکان خود آرزوهایی شیرین و گاه دست‌نیافتنی دارند؛ آرزوهایی که شاید روزگاری آرزوی خودشان بوده است. مادر گاه آرزوهای ناممکن می‌کند، زیرا همه این آرزوها در عالم شعر و ترانه امکان‌پذیر است، و گاه حتی شغل و مقام آینده فرزند را نیز تعیین می‌کند. نوازش‌های کودکان از منظر محتوا به سه گروه تقسیم می‌شود: نوازش‌های دخترانه، نوازش‌های پسرانه و نوازش‌های دخترانه و پسرانه.
از کتاب:پیشانی‌اش میدان بزرگی است/ می‌خواهم در آن اسب بتازم/ ابروانش مانند مداد سیاه است/ می‌خواهم با آن روی کاغذ بنویسم/ چشمانش مانند نخود سیاه است/ می‌خواهم آن را در دم‌پختک بیندازم/ مژگانش میلِ سرمه است/ می‌خواهم آن را به چشمانم بکشم/ دماغش مانند بادام کاغذی است/ می‌خواهم آن را در دهانم بگدازم/ گونه‌هایش مثل سیب سرخ است/ می‌خواهم آن را بالا بیندازم و بگیرم/ لبانش مثل شکر خام است/ می‌خواهم آن را در چایم بریزم/ زبانش مثل مغز بادام است/ می‌خواهم آن را بشکنم و بخورم/ دندانهایش مثل مروارید است/ می‌خواهم آن را در گردنم بیاندازم…صفحه ۱۱۷
از همین قلم:ترانه‌های کار در آذربایجان( طرح آینده)، جشن شب یلدا( طرح آینده)، لالا،لالا، گل پونه( قصیده)، شرح حال و آثار شاعران و نویسندگان ایران و جهان(آهسته)، عنصر جذابیت در موسیقی رسانه(ائلشن)، الاغ لجباز(زوفا)، پرنده‌های برکه(زوفا)، روباه بلا و شتر ناقلا (زوفا) و …
نوازش های کودکان ایران
8,910 تومان
نمای نزدیک:مادران در گذشته‌های دور، شاعرانی بودند که شعرها گویی با تولد هر نوزاد مثل شیر از سینه‌شان می‌جوشید. این شعرها که زمزمه‌هایی نه برای خواب کردن کودک، بلکه برای لحظات بیداری او هستند، در هر زبان و لهجه و گویشی که باشند، همگی در امید‌ها و آرزوهای مادران برای کودکانشان مشترکند. «نوازش‌های کودکان ایران» مجموعه‌ای از این شعرهاست که حمید سفیدگر شهانقی گردآوری کرده و ترجمه هرکدام در کنار زبان اصلی آن آمده است. در نوازش‌های دختران امیدهایی برای سپیدبختی، روایت‌هایی افسانه‌ای از مراسم عروسی و ستایش‌هایی از زیبایی زنانه به چشم می‌خورد و در نوازش‌های پسرانه، سرفرازی و حسرت دامادی و صلابت مردانه. هرکدام از این نوازش‌ها، بیانگر آداب و آیین‌های مردمان آن دیار نیز هستند که ثبت و ضبط آنها می‌تواند بخشی از هویت اصیل ما را زنده نگاه دارد. دفع قضا و بلا، دوری از چشم بد، آرزوی بزرگ شدن و بالیدن کودکان، زن گرفتن و شوهر کردن، بخشی از رویاهای مادران در این شعرهاست. در بسیاری از این شعرها همچنین می‌توان رد نگاهی طنازانه به موضوعات را سراغ گرفت، مثلاً آنجا که می‌گوید: من فکر می‌کردم مرغ(دختر) است/ قربان کسی که خروس(پسر) داده است.
مادران دراین شعرها و نوازش‌ها، همه جهان و طبیعت را، ارزن‌های کوهستان و سنبل‌های زرد، میوه‌ها و اسب‌ها و گنجشک‌ها و غازهای رودخانه‌ها را به پای فرزندانشان می‌ریزند، چرا که جهان برای آنها در کودکانشان خلاصه می‌شود.
ناموجود
| قطع کتاب |
رقعی |
|---|---|
| رده سنی |
بزرگسال |
| تعداد صفحه |
160 |
| ناشر | |
| نویسنده | |
| شابک |
9786001754197 |
| نوبت چاپ |
اول |
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.