کجاوه

مقصد«کجاوه»، ترکمن‌صحراست و  یوسف قوجق، بَلَد راه شده است تا خوانندگانش را با خود به ضیافتی در این جغرافیا ببرد.
  قوجق اولین داستان کتاب را که همان «کجاوه» باشد، با ترانه‌ای شروع می‌کند که دختران و زنان نوعروس ترکمن در طول تاریخ سروده‌اند و خوانده‌اند. بعد به شرح دلتنگی‌های مارال می‌پردازد که قرار است به رغم میل باطنی‌اش با مردی پولدار ازدواج کند. سرانجام هم سایه سنگین پدر و قانون بی‌تغییرش کار خود را می‌کند تا مارال را با همه اندوهش، سوار بر کجاوه به سرزمینی دور ببرند.
«دوتار» قصه دوم از کتاب «کجاوه»، باز هم حکایت پدری بی‌عاطفه و سختگیر است. اما این بار قهرمان داستان، پسرکی شاعرمسلک است؛ پسرکی که به جای کار توان‌فرسا دلش می‌خواهد دل بسپارد به صدای جادویی دوتار.
 قوجق در داستان«نِی‌سواران» باز هم از خیالات شاعرانه و پیروزی رویاها سخن می‌گوید. در این داستان، کاکیش که بر یک نی سوار شده است، نی‌اش را به شکل اسبی راهوار می‏بیند و خودش را در قامت جنگجویی بی‌باک.
«چاپار» آخرین داستان کتاب است و حکایت سوارکاری به همین نام که اگر با اسبش در مسابقه اسب‌سواری برنده شود، صاحب مراتع  روستا می‌شود، اما اگر مسابقه را واگذار کند، همه مراتع و اسب او به چنگ خان می‌افتد.