دلاویز تر از سبز

آنچه داستا‌ن‌های«دلاویزتر از سبز»  را گرد هم آورده است، جهان‌بینی واحدی است که  در آنها دیده می‏شود. موذنی در این کتاب، نشان می‌هد که نویسنده‌ای با اندیشه‌ها و دغدغه‌های مذهبی است.
داستان اول کتاب، «دلاویزتر از سبز» که عنوان خود را به کل مجموعه داده است، مستقیماً موضوعی دینی و آیینی را نشانه گرفته است: دیدار با حضرت خضر(ع).
اما «عقب گرد» به عنوان داستان دوم کتاب، اندیشه مکافات عمل و عذاب وجدان را در قالب قصه‌ای امروزی روایت می‌کند و به داستان رزمنده‌ای می‌پردازد که در کارزار جنگ، ترسیده و عقب‌گرد کرده است . در این داستان هم شخصیت اصلی داستان، خوابی نمادین می‌بیند که بی شباهت به صحنه دوزخ  نیست.
موذنی در داستان سوم کتاب، «سزاوارترین»، باردیگر رویدادی مذهبی را دستمایه قرار می‌دهد و این بار روایت شاعرانه و حزن‌انگیزی از شهادت امام علی (ع) ارائه می‌کند.  اما در داستان «سپیدی» ماجرای مدیر مدرسه‌ای را روایت می‌کند که در محاصره گرگ‌ها به شهودی خاص می‌رسد. داستان «هفتاد و سومین تن» از یک سوی داستان مجروحی را در بیمارستان روایت می‌کند و از سوی دیگر نیز واقعه عاشورا را به میان می‏آورد. میان این دو نیز با فراست و هوشمندی، رابطه‏ای معنادار برقرار می‌کند. «خُلقِ تنگِ ابلیس» یکی دیگر از داستان‌های کتاب است که بر مبنای حکایات دینی شکل گرفته است. موذنی در این داستان، قصه یوسف و زلیخا را از منظری نو و از زاویه دید ابلیس، طرح می‏کند.
«شناسایی» آخرین داستان کتاب است که لحظات پایانی عمر مادری را شرح می‌دهد و طی آن، رازی تلخ هم از پرده برون می‌افتد. با این همه، این داستان هم با امیدواری مومنانه‌ای به پایان می‌رسد.