پیرتر از خود

مجموعه شعر «پیرتر از خود» گزیده ای از شعرهای مختلف حمیدرضا شکارسری در ده سال اخیر را در برمی گیرد که شامل سروده های وی طی سالهای ۷۵ تا ۸۵ می باشد و نام کتاب هم برگرفته از عنوان یکی از شعرهای همین مجموعه است. مضمون اصلی کتاب؛ یعنی نقد مدرنیسم و زندگی مدرن شهری برآمده از صداقت شاعر در پرداخت زبانی شعرهاست و برآمده از دغدغه‌ای ناشی از تضاد تمدن امروز با فرهنگ انسانی، به‌خصوص فرهنگ انسان شرقی است. استفاده بسیار کم از قابلیت‌های صوری زبان و ارائه‌های ادبی، بهره‌گیری از زبان ساده و بدون برجستگی و در عین حال شعریت آثار از ویژگی‌های این کتاب است. در این راه کلمات کلیدی که صفاتی تازه، کنایات و ابهاماتی بدیع و تاویل‌هایی متفاوت را باعث می‌شوند، نقشی عمده دارند. طنز تلخی در این شعرها دیده می‌شود که تنها طنز اجتماعی نیست و به طنز فلسفی پهلو می‌زند. تاکید بسیار بر خود شعر و شاعری در شعرها (فاصله‌گذاری) که به‌نظر می‌رسد از شگردهای رایج شعرهای شکارسری است نیز در این مجموعه به چشم می‌خورد. اگر 3مولفه قدرت کلامی، دید تخیلی و دید آفرینشی را برای شعر خوب در نظر بگیریم، شعر شکارسری با استفاده از دید عمیق آفرینشی توانسته به موفقیت برسد «پیرتر از خود» از جمله آثار موفق شعری دهه اخیر است. گزیده متن: کسی بعد از آخرین سنگ کسی تردید ندارد که این شکل خود توست کسی شک ندارد که دیگر از دست هیچ کس کاری ساخته نیست و همه مطمئن اند اتوبوس ها دارند راه می افتند تو اما تردید داری شریک نداشته باشی تو شک داری به تنهایی بتوانی و دنبال بقیه، سمت اتوبوس ها خیز برمی داری اما سرانجام سرت به سنگ خورده است…