آیه نور و هنر

موضوع این کتاب «نور و ظلمت در قرآن» است که توسط پژوهشگاه فرهنگ و هنر اسلامی منتشر شده است. دکتر آیت‌اللهی در این کتاب ابتدا آیاتی از قرآن را آورده و سپس آن را به فارسی ترجمه کرده است و در ادامه به تفسیر آیه می‌پردازد، در صفحات ابتدایی کتاب به توضیح نور و معنا و مفهوم آن در آیات مختلف پرداخته است و سپس به اشعاری از عطار نیشابوری در این زمینه اشاره کرده و به زیبایی با مفهوم نور مرتبط ساخته است. در ادامه یک بحث هنری، درباره نور مطرح ساخته و معانی و مفاهیم و جنبه‌های نور را در طبیعت تشریح کرده است. سپس احادیثی از امامان مختلف درباره نور و معانی آن آورده است. ویژگی نور و هنر و فرازهایی از دعای جوشن‌کبیر و دعای ماه رمضان، دود و ظلمت و بیان مفرد را، بودنِ نور و جمع‌بودن ظلمات را از دیدگاه عالمان و عارفان، به همراه اشعاری از فردوسی، نظامی گنجوی، اسدی طوسی، ابوشکور بلخی و اسدی طوسی آورده شده است. توصیفات دقیق و زیبا به این کتاب برجستگی خاصی بخشیده است، همچنان که در ابتدای کتاب نویسنده به خواننده توصیه می‌کند که این نوشتار را چنان بخوان که رازی را خوانی شاید که راز را دریابی و چنان بفهم که سرّی را شناسی و آگاه باش، که هر چه هست از فروغ اوست و هیچ چیز جز فروغ او نباشد که فروغ آسمان‌ها و زمین است. گزیده متن : «… لیکن هیهات! که وقوف بر این لحظه که پیوستن فراهم گردد، چندان آسان نیست. عشق به پذیرفتن باید همیشه در دل وسوسه کند و آمادگی به آن، باید که دل را عاشق سازد. باید تن و من، از لذات و شهوات جسمانی خالی و برهنه شود و دل و جان، از خودخواهی‌ها و خودپرستی‌ها و غرور پیراسته گردد تا برای درک آن لحظة آمادگی یابد و کاش، کاش می‌شد در آن لحظة باز ایستادن؛ کاش می‌شد در آن لحظة محو و نابود شدن؛ کاش بودن، شدن می‌شد و شدن، پیوستن می‌گردید که این پیوسته راز آفرینش انسان است…»