تصویری باژگونه در آبگینه بی‌قرار

کتاب حاضر، پژوهشی است انتقادی دربارة زندگی و آثار احمد شاملو که رحمت‌الله یزدانی آن را در 160 صفحه و شش فصل نوشته است. فصل اول، درخت کج، بررسی زندگی خصوصی احمد شاملو است که نویسنده در آن به دوران کودکی، جوانی و کهنسالی احمد شاملو می‌پردازد. جابه‌جایی پدر شاملو در دوران نوباوگی وی، تأثیر ناگواری بر زندگی شاملو «به نظر نویسنده» می‌گذارد که آشفتگی آن را در زندگی خصوصی، شعر و سایر فعالیتهای نوشتاری وی می‌توان دید. فصل دوم، هنر متعهد؛ نعل وارونه، به شعر روشنفکری به ایران می‌پردازد که شاملو یکی از پیشگامان آن است. نویسنده، شعر و هنر شاملو را شعر ملی دینی و مذهبی نمی‌داند و شاملو را جریان انحرافی ادبیات متعهد ملی‌ـ مذهبی و دینی ایران می‌داند که باعث آشفتگی و سردرگمی جریان ادبی مدرن ایران شده است. فصل سوم، در فاصله گناه، دوزخ، نقد شعرهای احمد شاملواست که نویسنده با برشمردن کاستی‌های فرمی و محتوایی‌ آن، سروده‌های احمد شاملو را ضعیف و گاهی خالی از محتوای شعری می‌شمارد و آن را شعارهای روشنفکری وارداتی می‌داندو در مفصل انسان و خدا، دین‌باوری و دین‌ستیزی شعرهای احمد شاملو را بازگو می‌کند و به رابطة خدا و انسان در شعرهای شاملو می‌پردازد. از مهتابی به کوچة تاریک، به رابطة نیما و شاملو و جریان شعر نیمایی و پس ازنیما می‌پردازد که ذیل فصل پنجم آمده است. نویسنده شاملو را جریان انحرافی شعر نیمایی می‌داند. آخر بازی، فصل آخر کتاب است که نویسنده در آن به کاستی‌های دستوری، فرمی، محتوایی و عدم درک درست شعر سپید پس از نیما، در شعرهای شاملو می‌پردازد که سهل‌انگاری شاملو را در آن بازگو کرده است. نویسنده در مقدمة‌ کتاب دربارة احمد شاملو چنین آورده است: احمد شاملو یکی از شاعران وابسته به جریان روشنفکری سکولار است که تلاش گسترده، هماهنگ و سازمان‌یافته‌ای از خارج مرزها و نیز داخل کشور جهت تبدیل او به یک اسطوره صورت گرفته است، حال آنکه مروری بر زندگی و نیز آثار این شخص، بیانگر حقایقی است که آگاهی از آن برای نسل جوان کشور لازم و بسیار مفید است. در کتابی که پیش رو دارید، خلاصه جهان‌بینی و نیز ضعفهای تکنیکی و ادبی و ایرادهای تئوریک آثار شاعر وابسته به جریان شبه مدرنیته سکولار، به‌گونه‌ای مستند و مستدل نقد شده است. امید که رویکرد بازخوانی نقادانه و مستدل آراء و آثار چهره‌های جریان روشنفکری ایران به صورتی گسترده و فراگیر تداوم یابد و آغاز نهضتی علمی در نقادی ادب و فرهنگ سکولاریسم شبه مدرن ایران و نیز ترویج خودیابی اعتقادی و دینی باشد، ان شاءالله.