آرام شب‌ به‌ خیر

نمای نزدیک:«آرام شب به‌خیر» مجموعه داستان است، اما انگار این داستان‌ها هر کدام پاره‌هایی از وجود یک زن هستند که وقتی در کنار هم قرار می‌گیرند، یک انسان کامل را شکل می‌دهند؛ زنی که الزاماً نویسنده داستان‌ها نیست؛ بلکه می‌تواند نماد و نشانه‌ای از همه زن‌های یک سرزمین باشد، با رنج‌ها و شادی‌هایشان، با ترس‌ها و تردیدها و آرزوهایی که گاه دور از دست می‌نمایند.
زنان این کتاب به سه دسته تقسیم می‌شوند؛ یک گروه زنانی هستند که اسیر فقر، بی‌فرهنگی یا خودخواهی اطرافیانشان هستند و از قدرت تصمیم‌گیری چندانی برخوردار نیستند. گروه دیگر، زنانی هستند که گاه مرفه به شمار می‌آیند ولی خود، خواهان رنج عشق یا رنج زندگی هستند و دسته سوم زنانی هستند که مردها نقش چندانی در زندگی و سرنوشتشان ندارند چرا که خودشان راه تحول، تنزل یا ارتقا را برمی‌گزینند. با این همه، زنانی که تجار در کتاب «آرام شب‌به خیر» خلق کرده است، در کنار همدیگر یک پیکره واحد را شکل می‌دهند.
وی برای شکل دادن به این پیکره واحد، در داستان اول کتاب یعنی «نیلوفران برکه خاموشی» از زنی حکایت می‌کند که به مردی غریبه و از خارج برگشته اعتماد و تکیه می‌کند اما مرد او را به یک مرداب رهنمون می‌سازد. در داستان «آخرین پناه» اگرچه مرد خانواده در کنار و همدم زن است؛ اما وقتی زن در دره‌ای سقوط می‌کند، این دل سپردن به دعا و اورادی آسمانی است که می‌تواند نجاتش دهد. داستان «از آسمانی دیگر» هم حکایت زنی تنهاست که آرزو دارد از آسمان یک فوج فرشته بیاید.
تجار در داستان «پله‌ها» زن قصه‌هایش را به دختری دبیرستانی بدل می‌کند که دوستی شفیق یافته است؛ اما انگار گذشت زمان، به معنای گم و محو شدن آن دوست بوده است. داستان‌های دیگر کتاب او هم ماجرای زنانی است تنها و مغموم که مردهای زندگی‌شان هیچ راهی به خلوت و تنهایی غم‌انگیز آنها ندارند. البته که نویسنده، برای نشان دادن این تنهایی و انزوا، هوشمندانه عمل کرده و هیچ‌گاه رک و صریح سخن نگفته است؛ بلکه همواره آدم‌های قصه‌اش را در موقعیتی داستانی قرار داده تا خواننده خود به حال‌و هوای شخصیت پی ببرد.