قرائت اصلی

برشی از کتاب :
ایمان آن مرد بزرگ، نمونه و استثنایی بود. (۱۳۷۳/۳/۱۴) اعتقاد من این است که عظمتی که این مرد الهی و معنوی… پیدا کرد… به خاطر این است که او یک انسان مخلص و پرهیزکار بود. (۱۳۷۲/۳/۱۴) امام کار را برای خدا انجام داد. از اول، هرچه که احساس می‌کرد تکلیف الهی اوست، آن را انجام می‌داد. از فداکاری در این راه، امام اِبا نکرد. از شروع مبارزات در سال ۱۳۴۱، امام این‌جور عمل کرد؛ با تکلیف پیش رفت. به مردم و مسئولین هم این درس را بارها گفت و تکرار کرد که آن‌چه مهم است، تکلیف است. ما تکلیف را انجام می‌دهیم، ترتّب نتیجه بر کار ما دست خداست.
بنابراین مظهر مهم معنویت در رفتار امام، اخلاص او بود. برای خاطر تعریف و تمجید این و آن حرفی نزد، کاری نکرد، اقدامی نکرد. آن‌چه که برای خدا انجام داد، به وسیلة خدای متعال به آن برکت داده شد؛ ماندگار شد. خاصیت اخلاص این است. امام همین توصیه را به مسئولین هم تکرار می‌کردند. (۱۳۹۰/۳/۱۴)