روزی دزدی سنگی

در مقدمه کتاب می خوانیم: یادش به خیر، حاج حسین خرازی می گفت: «جنگ را درست بنویسیم نه این که درشت بنویسیم». فکر می کردم چگونه می شود جنگ را درست نوشت؟ اصولاً درست نوشتن جنگ یعنی چه؟ درست نوشتن جنگ برای کسانی که در آن درست شرکت کرده اند، برای کسانی که برای هدفی درست جنگیده اند، گام درست برداشته اند و برای آن جان و مال و زندگی شان را سر دست گرفته اند، حتی برای نسل تازه ای که احتمالاً از جنگ فقط همین عنوان جنگ را شنیده اند یا احیاناً نام برخی از شهدا را بر بالای بزرگ راه ها و خیابان ها و کوچه ها دیده اند، با کلی سؤال و ابهام که این ها کجا بوده اند و چرا و صدها چرای دیگر…!؟! اصلاً آتش جنگ چرا شعله کشید؟ چگونه ادامه یافت و به چه شکل پایان گرفت؟ جنگ برای دو طرف چه هزینه ها و چه حاصلی داشت؟ سؤالاتی که اگر «درست» پاسخ داده نشود هرگز نخواهیم توانست ثابت کنیم چرا امام فرمود: «جنگ ما یک گنج بود».