آیه های پرواز

به نام عشق، به یاد پدر؛ نثر ادبی فرزندی برای پدر شهیدش یادگاری از هشت سال دفاع مقدس.
برشی از کتاب:
بنویس او…
بخوان تو…
میدانی پدر؟!
از خانه تا اینجا تو را نفس می کشیدم…
و تمام طول راه به تو فکر میکردم…
به نبودنت…
به شب هایی که بی توگذشت…
به جای خالی ات میان دفترچه ی خاطراتم…
به نبودنت میان عکس های خانوادگی مان…
به تمام نگفتنی هایم به تو…
به بغض حبس شده در گلویم…
به رویای گرفتن دوباره ی دستانت…
به اندوه چشمان خسته ی مادر، وقتی که به عکست خیره می شد…
به چشمان خیس محمد وقتی می پرسید: پدر چیست؟ به نگاه خشک شده ی مادر بزرگ، وقتی که ساعت ها به در چشم می دوخت…
به عکست روی طاقچه که با همسنگرهایت گرفته بودی…
هیچ کدامتان باز نگشتید…
هرکتابی را قصه ایست؛ یادت باشد شاید قصه ی بعدی، زندگی ات را متحول کند.