استاد

این کتاب نقل فضایی ساده و صمیمی است که در آن، سخت‌ترین مسائل علمی روز دنیا، به زیباترین نحو حل می‌شد؛ با تلاشی پر از انگیزه، توکل، با لبخند و عشق به رشد و بالا رفتن و بالا بردن. نقل اساتید و دانشجویانی است که حقیقتاً دوست یکدیگر بودند.
نقل فضای مثبتی است که خیلی بالاتر از پرداختن به حواشی مثل رقابت منفی، بخل، توجه به مادیات، اختلافات و دادوستد نمره بود و اعترافی است دسته جمعی و احساس دِینی که همه به مرد ریزنقش بی‌ادعایی دارند که در عین سادگی و زندگی خیلی عادی بین ما، تمام وجودش درس بود.
در مقدمه کتاب  آمده است: تمام آن‌ها که آموخته‌اند، از تعهدش، نکته سنجی‌اش، سخاوت علمی‌اش، پدرانه‌هایش، رفاقتش، اخلاصش، عاشقانه‌هایش، لطافتش، جدیتش، صبر و ایستادگی‌اش و… که تمام اینها، تنها گوشه‌ای از وجود شهید است. او به راستی تحقق یک مسلمان واقعی بود، در یک جسم خیلی عادی. تجلی یک دنیا صفات ناب و متفاوت، همه در کنار هم.
گزیده متن
و چقدر راحت نفهمیدیم که تو… تنها استاد درس و مشق دانشگاهمان نبودی… تو… استاد راهمان بودی… از میان تمام علم و دانش و سختگیری و دقتت… از میان تمام تواضع اختیاریت… تمام مجاهده و مراقبه ات… و تمام عشقت به ائمه اطهار که بارها و بارها در کلاس درس و در مناسبات… ابرازش می کردی… و ما کیف می کردیم… که می شود عاشق بود… و عالم بود… چه ساده نشناختیمت استاد… استاد صاحب مکتب ما… تو… با رفتنت هم… بلوغ را برایمان معنا کردی… و بلوغ… یعنی رسیدن… و رساندن…