مرهم زخم (زندگی نامه شهید محمدحسین مردی ممقانی)

اگرچه با همان جدیت همیشگی اش کارها را دنبال می کرد، اما دیگر به کسی بلند دستور نمی داد. لحن جدی و مردانه ای که همه از آن حساب می بردند، کمتر به گوشمان می خورد. بچه ها موهایشان را بخاطر احتمال حمله شیمیایی می تراشیدند. بر عکس همیشه، او هم موهای سرش را مثل بیشتر رزمنده ها تراشید. این آخری ها صورتش، مثل کسی که تازه از حمام بیرون آمده باشد، گل انداخته بود. دو روز مانده به عملیات کربلای یک، رو کرد به من و گفت : «خیلی خسته شدم، دلم عاشورا می خواد. می خوام برم عاشورا.» گفتم:«لشکر ۳۱ عاشورا؟! می خوای بری پیش همشهریات؟» چیزی در جواب من نگفت. آهی کشید و سکوت کرد.