مناجات در رمضان

عناصری در قسمتی از مقدمه این اثر (ص 12) نوشته است زمانی که برای ضبط به استودیو می رفت هیچ یادداشتی با خود نداشت و تمام این مناجات ها را ــ که ترکیبی از نظم و نثر است ــ به صورت کاملا بداهه گفته است.همچنین نویسنده در بخشی از پیشگفتار خود بر این کتاب آورده است: در ایام رمضان، ما رهپوی طریق التماسیم و او دریای رحمت است. ما بوسه بر درج عقیق یار ابدی را متبرک می دانیم و به افسوس و جفا، آیینه مهر و وفا نمی شکنیم. صف نشینان نیکخواه وعده دیداریم و پیشگامان با ادب قافله عشقیم و دوستداران صاحب اسرار و مستان از باده گلرنگ وصال حضرت دوست. زلف جانان از برای صید دل، گسترده می یابیم و غمزه ساقی به یغمای خرد در رف چینی خانه چشم، عیان می بینیم. بخشش از اوست و سرتافتن به غفلت و سپس سرباختن به حیرت، از آن ما:گفتم که کی ببخشی بر جان ناتوانم گفت آن زمان که نبود، جان در میانه حایل