در مکتب اهل بیت جلد 40: عصمت در نبوت و امامت

اثری در معرفی عصمت از منظر قرآن و حدیث و تعیین ضرورت و محدوده آن است. سرآغاز سخن را واژه‌شناسی کلمه عصمت از نظر لغت و اصطلاح و تحلیل اختلاف نگاه‌ها به موضوع امامت در میان مذاهب مختلف فکری اسلام تشکیل داده است. سپس، نویسنده که معتقد است عصمت عنصری محوری و حیاتی برای پذیرش و انجام مسئولیت نبوت و امامت می‌باشد، اظهار داشته که دلایلی چون: فراخوانی به توحید، ابلاغ رسالت، تحقق بخشیدن به عدالت و دارا بودن جایگاه بشیر و نذیر بودن، ضرورت عصمت را برای منادیان هدایت اثبات می‌کند.

وی در ادامه ارتباط عنصر عصمت با موضوعاتی چون اختیار و عدالت را بررسی و تحلیل کرده است. همچنین از نظر ایشان، شیعه بر این اعتقاد است كه عصمت از آغاز ولادت تا واپسین لحظه زندگی، از روزگار قبل از بعثت و در دوران رسالت، جریان دارد و پیامبر و امام، از ارتكاب گناهان صغیره و كبیره، خطا، فراموشی و سهو، در رفتار دینی و ابلاغ احکام پیراسته‌اند. نگارنده در پایان، آیات تطهیر و مباهله و حدیث ثقلین را به عنوان دلایلی نقلی بر عصمت امامان(ع) تبیین کرده است.