فراخوانده: روایتی مستند از زندگی و زمانه سردار شهید حسین قاینی فرمانده گردان رعد

رسیدیم به یک سبزه زار. حسین موتور را پارک کرد و رفت داخل سبزه ها دراز کشید. حدود دو ساعت آن جا بودیم. من کنارش نشسته بودم و نگاهش می کردم. حسین دراز کشیده بود و از روزگار می گفت. درد دل می کرد. احساس کردم دارد وصیت می کند. از مسائل اجتماعی گفت و از خانواده اش. از مسائل سپاه و درگیری و سیاست ها گلایه ها کرد. از زمانه و روزگار گفت و گفت و گفت. من فقط نگاهش می کردم. تمام این صحنه ها و خواب ها، جلو چشمم بود. روزی که از قرارگاه بدر سوار وانت شدند، فکر کردم نکند دوباره حسین را نبینم. ماشین از تپه ای بالا رفت و ناپدید شد. تا آخرین لحظه نگاهش کردم. حسین از پیشم رفت.»