پریشان موی و خاک آلود

وقتی در روایات سخن از گریستن آسمان در عزای آن امام به میدان آمده است، مراد چیست؟ چگونه است که یک قطره اشک می تواند سبب طهارت کسی باشد که عمری را عالمانه در گناه سپری کرده است؟! آیا برای ما جاماندگان از قافله ی کربلا، راهی جز حسرت پیش روی مان هست؟