جای خالی عباس

برشی از کتاب جای خالی عباس:

«نام‌ها گاه، سلسله ی صفات و شبکه ی فضیلت‌ها را تداعی می‌کنند و در این میان هیچ نامی را نمی‌شناسم که شُکوه و شوکت نام عباس یافته باشد، نامی رشک‌انگیز و اشک‌انگیز، رشک همۀ خوبان در عرصۀ رستاخیز و اشک همۀ آنان که به شوق می‌گریند و جلال و جمال ابوالفضلی را ادراک می‌کنند. همۀ اهل‌بیت(علیه‌السلام) وقتی از زیارت امام حسین(علیه‌السلام) فارغ می‌شدند، به علقمه سری می‌زدند.

خیابان منتهی به حرم حضرت عباس (خیابان بین‌الحرمین) فرصتی برای تأمل در شخصیت حضرت عباس(علیه‌السلام) است. حرم حضرت عباس(علیه السلام) از دیگر شهدا جدا شده است تا فرصت خلوت در این شخصیت بهتر فراهم شود و بتوان سلوک ذیل این شخصیت داشت. «جای خالی عباس» به دنبال این است که دریچه‌ای باشد به‌سوی تفکر در شخصیت و سلوک حضرت عباس‌بن‌علی علیه السلام…»