از غروب عاشورا حسینی تا طلوع ظهور مهدی

در فرهنگ روایی شیعه ، به احادیثی بسیار بر خورد می‌نمایم که بین این دو امام بزرگوار امام حسین علیه‌السّلام و امام زمان عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف وجوه ارتباطی زیادی بیان نموده‌اند. وجوه این ارتباط را می‌توان ارتباط زمانه آن دو امام علیه‌السّلام که انحراف فکری جامعه، فساد اجتماعی، رواج بی دینی و بدعت در سطح جهانی، مشابه یکدیگر است، یاران آن دو از معرفت ، محبت و اطاعت نسبت به امام خود بر خوردارند، هر دو سازش ناپذیرند و یک هدف را دنبال می‌کنند، مولف طی پنج فصل با یک سازماندهی توانسته است، وجه و شکل دیگری از این ارتباط و پیوند بین نهضت حسینی و قیام مهدوی را ترسیم کند.
شیوه نگارش مصنف بدین نحو است که در هر فصل ضمن نقل روایات به ترجمه آن‌ها پرداخته و از آوردن توضیح و تحلیل از جانب خود خود داری و نیز سلسله اسناد روایات را حذف نموده است.
مولف، ابتدا طی روایات متعددی از منابع مختلف به معرفی امام زمان علیه‌السّلام که از نسل امام حسین علیه‌السّلام می‌باشد، می‌پردازد. در فصل دیگر به توصیف منجی در کلام امام حسین علیه‌السّلام و سیدالشهداء در کلام منتقم او (امام زمان علیه‌السّلام ) اشاره می‌شود.
از جمله این که امام حسین علیه‌السّلام فرمود: (قائم این امت، نهمین نفر از اولاد من صاحب این امر است.) و در ادامه، امام زمان علیه‌السّلام به عنوان انتقام گیرنده خون امام حسین علیه‌السّلام و تمام اجداد خود معرفی می‌شود و این منتقم بودن حضرت از مسلمات تاریخی و اعتقادی بین مسلمین است.
فصل چهارم، مولف با استناد به زیارت ناحیه مقدسه که شامل هشت بخش می‌باشد و گزارش عاشورا است. به شرح ماجرای سوزناک و نحوه شهادت امام حسین علیه‌السّلام و یارانش از زبان مهدی علیه‌السّلام نقل و به فارسی ترجمه نموده است. در فصل آخر به مسئله رجعت پرداخته می‌شود و نخستین کسی که در رجعت بر می‌گردد، حسین بن علی علیه‌السّلام است و چهل سال زندگی می‌کند.