انتخاب من
آنچه روشن است در شرایط کنونی، با شیب کمابیش تندی بر شمار افراد بی‌پروا به حجاب افزوده می‌شود. این امر باید دست‌اندرکاران امر و عموم جامعه ما را به یک بازنگری برای وضعیت دینی جامعه سوق دهد و زنگ خطری را به صدا درآورد که اگر این شیب نسبتاً تند به همین سان ادامه پیدا کند، کم‌کم فضای کلی جامعه از یک فضای دینی به یک فضای کاملاً غیر اخلاقی تغییر حالت خواهد داد. آمار بالا نشان می‌دهد بیشتر بدحجابی‌ها از روی دشمنی و مخالفت با احکام اسلامی نیست؛ بلکه از روی ناآگاهی آن‌ها نشئت می‌گیرد. به نظر می‌رسد افزون بر خلأ کنونی، ضعف و فقر تئوریک، نبود نظریه‌پردازی درباره حجاب اسلامی و ابعاد و مسائل جدید آن، به پدیده بدحجابی دامن زده است.
سخنان ارزشمند مقام معظم رهبری در این باره بسیار الهام‌بخش و کارگشا است، آنجا که فرموده است: بسیاری از خانم‌ها متدین و مسلمان‌اند و به انقلاب عقیده دارند؛ ولی مسئله حجاب برای آنان روشن نیست. حرفی ندارند حجاب را پاس داشته؛ اما به راستی حجاب در ذهن آن‌ها گونه‌ای پرسش و مسئله است و باید به این‌ها پاسخ داده شود. ما ابهامی نداریم، برای ما و برای خیلی‌های دیگر قضیه روشن است؛ ولی خوب باید این آشکار شود و پیرامون آن روشنگری صورت پذیرد؛ برای همه روشن شود و این کاری است فرهنگی و مورد نیاز که بنده زیاد روی آن اصرار داشته و دارم.
هرچند در رابطه با موضوع حجاب کتب و مقالات زیادی به نگارش در آمده است؛ اما هماره بیشتر جستار‌ها به صورت کلی‌گویی مطرح شده است. اثر حاضر کوشیده تا از این حالت خارج شود، به سراغ جوانان رود و پرسش‌های آنان را به شکل شفاف بازگو کرده و به قدر بضاعت، به شبهات و پرسش‌های نسل جوان درباره حجاب، پاسخی روشن و مستدل نشان دهد.
برشی از کتاب انتخاب من:
پرسش 24. چرا خانم‌ها باید تاوان نفس ضعیف مردها را بدهند؟
پاسخ:
برخی گمان کرده‌اند فلسفه حجاب تنها به گناه نیفتادن مردهاست؛ از این رو، خرده گرفته‌اند که زن حجاب داشته باشد تا مرد به گناه نیفتد، مانند این است که بگویند: آفتاب نتابد که بستنی‌هایمان آب نشود!
شاید بارها از زبان کسانی که تقیدی به حجاب ندارند، می‌شنویم: چرا خانم‌ها باید تاوان نفس ضعیف مردها را بدهند؟ چرا خانم‌ها محدود باشند که مردها به گناه نیفتند؟ مردها خودشان را مهار کنند! چرا مردها آزاد باشند هر طور می‌خواهند در جامعه عمل کنند؛ اما ما زن‌ها به خاطر آن‌ها اسیر و محدود باشیم؟ در نگاه اول، شاید به نظر بیاید که حق با این دسته از زنان است، گویا آن‌ها ستمدیده‌اند و یک حق اولیه انسان که همان اختیار و انتخاب است از آنان سلب شده، آن هم برای راحت بودن مردان؛ اما واقعیت چیز دیگری را نشان می‌دهد.
حجاب، ابتدا به سود خود زنان و در راستای مصالح مادی و معنوی آنان است، نه برای گناه نکردن مردان! اگر بپنداریم که شرایطی فراهم شود که مردان به زنان نگاه نکنند، باز هم زنان باید حجاب بپوشند تا از فواید آن بهره‌مند شوند! افزون بر اینکه برای سلامت و پاکی جامعه و هدایت انرژی‌های انسانی به سمت پیشرفت و تعالی مادی و معنوی، زنان و مردان هر دو مسئول‌اند و باید به پاکی و عفت فضای عمومی جامعه یاری رسانند؛ به این گونه که مردان با حفظ نگاه و رعایت پوشش در ظاهر، رفتار و سخن و زنان نیز با حفظ حجاب، نگاه، رفتار و سخن پیش روند. قرآن کریم می‌فرماید: «وَتَعَاوَنُوا عَلَى الْبِرِّ وَالتَّقْوَىٰ وَلَا تَعَاوَنُوا عَلَى الْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ؛ در کارهای نیک و تقوا همیار هم باشید و یکدیگر را بر گناه و دشمنی یاری نکنید!»
فلسفه حجاب، به گناه نیفتادن مردها نیست که اگر چنین بود، چرا خداوند متعال زن را در عاشقانه‌ترین عبادتش با حجاب کامل به پیشگاه خویش می‌طلبد؟
مهمان –
عالی