ماه مدینه

ماه مدینه

زندگانی امام حسن مجتبی (علیه السلام)

برشی از کتاب:

سحرگاه شب پانزدهم رمضان، آن زمان که قرص کامل ماه در آسمان مدینه، چشم انتظار طلوع سپیده بود، در گوشه ای از سرزمین مدینه، قرص کامل ماهی دیگر درخشید. ماهی که به نور جمالش، حتی دیده خورشید نیز روشن گشت.
سال سوّم هجری، هنگامی که مسلمانان در آستانه اوّلین سالگرد جنگ بدر به سر می بردند، زندگی در خانه اوّلین قهرمان بدر رنگی تازه به خود گرفت.
یک سال از واقعه «بدر» می گذشت، «بدرِ» خانه زهرا درخشیدن گرفت و «بدرِ» آسمان را شرمنده ساخت.
اوّلین نوه پیامبرصلی الله علیه وآله پا به عرصه گیتی گذاشته بود، اوّلین فرزند امیرالمومنین و فاطمه زهراعلیهما السلام اوّلین انسانی که هم خود و هم جدّ و پدر و مادر و برادرش، همگی از معصومین و والاترین برگزیدگان خداوند بودند.
مادرش زهراعلیها السلام، اوّلین و آخرین زن معصوم دنیا، دامن پاکش به گل همیشه بهار وجود امام حسن مجتبی علیه السلام، زینت یافت.
«فرزند وحی»

صبحگاه نیمه رمضان، هنگامی که هنوز ساعتی بیشتر از بالا آمدن خورشید نگذشته بود، صدای گام های پیامبرصلی الله علیه وآله در کوچه تنگ بنی هاشم پیچید. او برای تبریک ولادت مولود جدید، به خانه دختر محبوبش فاطمه علیها السلام می رفت. در دلش گل شادی شکفته بود و لب های مبارکش به ذکر خدا مترنّم بود.