پرورش فرزند
روانشناسی رشد که با نام‌های «روانشناسی تحولی» و «روانشناسی ژنتیک» هم شناخته می‌شود، شاخه‌ای از علم روانشناسی است که تغییر و تحولات فرد را در طول زندگی بررسی می‌کند. این شاخه از روانشناسی از رشته‌هایی همچون جامعه‌شناسی، زیست‌شناسی، تعلیم‌وتربیت و پزشکی بهره می‌گیرد. روانشناسی رشد بر کودکی و نوجوانی تأکید بیشتری دارد.
کتاب «پرورش فرزند؛ مقایسه روانشناسی غربی و اسلامی» به کوشش «سیدمحمد شفیعی مازندرانی» و «حسین کریمیان» تدوین و تألیف شده است. مؤلفان بنابر آنچه در مقدمه آمده است: «سعی کرده‌اند که علاوه بر بیان دیدگاهها و نظریات متخصصان روانشناسی جدید به «روانشناسی تحولی در اسلام» بپردازند که با «رشد کودک، نوجوان و جوان» ارتباط دارد.»
شفیعی مازندرانی و کریمیان معتقدند: «روانشناسی اسلامی افزون بر استفاده از تحقیقات تجربی دانشمندان دراین‌باره از منابع معرفتی متصل به منبع وحی و دیدگاه بزرگان دینی استفاده کرده و در راستای رشد و تعالی انسان به سمت تکامل در جهت حق تعالی گام برمی‌دارد.» بر همین اساس با نگاهی به روانشناسی مرسوم غرب و شاخه‌های آن و بر اساس آیات و روایات معصومین(علیهم‌اسلام) سعی کرده‌اند متنی به دست بدهند که راهنمای پروراندن فرزندانی سالم و صالح باشد.
این کتاب در پنج فصل تنظیم شده است:
- کلیات روانشناسی تحولی؛ به تعریف روانشناسی رشد (تحولی)، دوره‌های رشد و توضیحاتی درباره رشد و مفاهیم مربوط به آن می‌پردازد.
- ابعاد رشد دوره کودکی؛ به انواع رشد اعم از جسمانی، عاطفی، اجتماعی، شناختی و عقلی در دوره کودکی می‌پردازد.
- روانشناسی رشد دوره نوجوانی؛ به تعریف، اهمیت، چالش‌ها، دگرگونی‌ها و ویژگی‌های بلوغ و نوجوانی می‌پردازد.
- سلامت روانی در دوران رشد؛ به نقش خانواده در سلامت روانی فرزندان و چالش‌ها و راه‌های تربیت نوجوان می‌پردازد.
- اولویت‌های مراحل رشد طبق روایات؛ به اولویت‌های تربیت و رشد در دروه های زندگی تا زمان ازدواج می‌پردازد.
برشی از کتاب:
ویژگی‌های اجتماعی کودکان شش تا یازده ساله
بقای کودک وابسته به دیگران و تماس با آنان است. کودک بعد از تولد و در نخستین سال‌های زندگی کاملاً به دیگران وابسته است. با افزایش سن از میزان اتکای او به دیگران کاسته می‌شود؛ اما این نیاز همچنان باقی می‌ماند، چنانچه فرد بدون تماس با دیگران قادر به ادامه زندگی نیست. با گذشت زمان، روابط کودک با دیگران افزایش می‌یابد و با اشخاص بیشتری آشنا شده و از آن‌ها بهره‌‌مند می‌شود.
در این دوره، عواملی مانند بازی، گروه‌های همسالان و روابط خانوادگی نقش مهمی در اجتماعی شدن کودک بر عهده دارند. بازیهای ساختنی، مانند ساخت وسایل با اشیای مختلف، بازیهای اکتشافی، مانند کشف جاهای جدید در خارج از خانه، جمع‌آوری اشیا، بازیهای ورزشی و بازیهای سرگرم‌‌کننده، مانند مطالعه، معماهای تصویری و شکل‌های مصور خنده‌‌دار، رادیو و تلویزیون، رؤیاهای روزانه و خیال‌‌بافی انواع مختلف بازیهای مورد علاقه کودک را تشکیل می‌دهند.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.