مقتل: برداشت های ادبی از واقعه کربلا

مقتل : برداشت های ادبی از واقعه کربلا

این کتاب تعدادی متن ادبی را با الهام از وقایع و اتفاقات حادثه عاشورا را در بر می‌گیرد. عناوین بخش های مختلف کتاب به ترتیب عبارتند از:

به پیشواز محرم، قافله‌ای از قبیله عشق، نشان محبت در وفاداری، آخرین نامه، مسلم غریب کوفه، این جا کربلاست، گریه برای برادر، یاران باوفا، پای خیمه‌های حسین، رسم مهمان نوازی، خبری در راه است، وای از غریبی!، کوک ساز غم مرثیه جهان، سپاه عمر سعد، وقاحت عمر سعد، قصه پرغصه کربلا، توفان حوادث، تشنه زلال فرات، فریاد العطش، شریعه فرات، هیهات مناالذله، جانم فدای عباس!، مهتاب غم رنگ عاشورا، پیکر چاک چاک حسین، تنهاترین سردار، حداحافظ برادر زینب!، امان از اسیری!، کاروان اسرا، رقیه گل ناز بابا، رقیه و اندوه اسارت، پیام رسان واقعه کربلا.

برشی ازکتاب:

نامه‌ای پس از نامه­ای به دست امام می‌رسد؛ نامه‌ای پس از نامه‌های دیگر. نوشته‌اند که در یک روز، شش‌صد عریضه و کتابت و هم‌چنان نامه پس از نامه و یک­باره و چندباره دوازده‌هزار نوشته و عریضه نزد حضرت می‌رسد و چه دعوت فراگیری!

این آخرین نامه است که به دست مبارک حسین بن علی می‌رسد؛ نامه‌ای که هانی بن هانی بسیعی و سعید بن عبدالله حنفی از کوفه به مکه آورده‌اند. نامه‌ای به محضر حسین بن علی، امیرِ مؤمنان، آن هم از جانب شیعیان آن حضرت و شیعیان پدر آن امام همام. نامه‌ای با این مضمون که: آقا! مردم انتظارِ قدوم تو را دارند و به­ جز تو کسی را مقتدای خود نمی‌دانند. نامه‌ای که شتاب و تعجیل فرزندِ رسول خدا در آن خواسته شده است. نامه‌ای که در آن خبر از سرسبزی باغ‌ها، رسیدن میوه‌ها، ‌پر از گیاه بودن زمین‌ها، سرسبزی و خرمی درختان داده شده است! و این آخرین نامه است که در آن خبر از آمادگی، آراستگی و مهیا بودن لشکر کوفیان و در رکاب بودن آن، به حسین ‌بن علی داده شده است. دو سفیر و فرستادۀ اهالی کوفه، در محضر امام پاسخ می‌دهند که چه کسانی نامه را نوشته‌اند و چه کسانی آن را به دست آن دو سپرده‌اند. امام بین رکن و مقام در خانۀ خدا به نماز می‌ایستد و دو رکعت نماز به‌جا می‌آورد. تصمیم می‌گیرد و تصمیم خویش را به جناب مسلم بن عقیل اعلام می‌دارد. پاسخ نامه‌ها را ‌نوشت و به دست عموزادۀ خویش سپرد. نامه‌ای که در آن مسلم، سفیر حضرت معرفی می‌شود تا امام را از نظر و رأی مردم کوفه آگاه و مطلع کند. مسلم به کوفه می‌رسد و مردم عجب به استقبال می‌آیند و چه دست بیعتی به مسلم می‌دهند!