نیت و عبادت

نیت و عبادت

جهت‌گیری نیت باید به سوی سیره و سنت پیامبر و ائمه باشد؛ یعنی معیار نهایی و ارزش آن هماهنگی با سنت و از مسیر رعایت باشد. در مکتب آسمانی اسلام، عبادت منحصر به انجام فرایض خاصی نبوده و دارای معنای وسیعی می‌باشد؛ به گونه‌ای که فرد مسلمان می‌تواند تمام فعالیت‌های فردی، جمعی، فکری و عملی خود را به عنوان عبادت و با هدف کسب رضای خدا و اجر اخروی انجام دهد. در این کتاب نگارنده با هدف تبیین فرهنگ ارزشی و آرمانی اهل بیت (ع) با استناد به احادیث و روایات به بررسی نیت و عبادت در قالب مطالبی چون نقش، آثار، مراتب و معیار نیت؛ نیت در توصلیات؛ اهمیت، آثار و انواع عبادت و فلسفه، مراتب و آفات آن، و عبادت غیر خدا می‌پردازد.

ضرورت و هدف پژوهش

به دنبال پیروزی انقلاب اسلامی ایران (در میان همه ناباوری های تحلیل گران خارجی و داخلی و قدرت های استعمارگر جهان و تبلیغات گسترده بعد از رنسانس و انقلاب صنعتی غرب با این عنوان که دوران دین پایان یافته و دین افیون ملّت هاست) بار دیگر مکتب اسلام به عنوان یک فرهنگ پویا که توان مبارزه و انقلاب ایدئولوژیک، توده ای و مردمی (بدون حرکت نظامی و کودتا) و رهبری و مدیریّت اجتماعی و اجرایی (در نماد حکومت) را دارد، در تاریخ تحقق یافت، ابرقدرت های حاکم با عجله و تمام توان به میدان آمدند تا نظام نوپای اسلامی را با محوریّت ایران ساقط و محو کنند (و جلو احیا و رشد اندیشه دینی و اسلامی را بگیرند) و بر این اساس ابتدا به تحلیل های اقتصادی، سیاسی، نژادی روی آوردند. همزمان بحران های منطقه ای و درگیری های قومی در کشور (کردستان، خوزستان، گنبد و تبریز و…) ایجاد گردید تا اینگونه دیکته کنند که موتور محرک نهضت اسلامی ایران دین و اسلام نبوده است. آنگاه منافقین دست به ترور شخصیت ها و مقامات فکری و فرهنگی تأثیرگذار زدند (روحانیّت متعهد و مدافع امام رحمه الله، شهدای محراب، استاد آیهاللَّه مطهری، آیهاللَّه بهشتی، آیهاللَّه دکتر مفتح، باهنر و رجایی و…) تا انقلاب را بی آینده کنند و عقبه فرهنگی نهضت اسلامی را نابود نمایند و در ادامه وقتی تدبیر رهبری معمار کبیر انقلاب (امام خمینی رحمه الله) و مقاومت و فداکاری ملت رشید ایران را دیدند، با حربه تحریم اقتصادی و سیاسی و دیپلماسی هجمه دیگری کردند و در نهایت ۸ سال جنگ ناجوانمردانه را بر ملّت مسلمان ایران (در میان آن همه نابسامانی نظام نوپا) تحمیل کردند، ولی به یاری خدا و پایمردی رهبری و امت و دفاعی کم نظیر در تاریخ، چکمه پوشان جنایتکار و متجاوز را از خاک ایران عزیز با ذلت و شکست بیرون راندند و دشمنان شرقی و غربی می دیدند ایدئولوژی استوار اسلام است که با رهبری روحانیّت و مرجعیت دینی اینگونه زن و مرد و اقوام و اقشار مختلف را متحد و بسیح کرده و بر تمامی توطئه های استکباری و منافقین داخلی و منطقه ای و جنگ تحمیلی غالب و فائق آمدند و امروز نیز در عرصه های گوناگون علمی، ورزشی، صنعتی، نظامی و هسته ای و… پیروزمندانه و پیشتاز می درخشد.

برشی از کتاب:

معناشناسى عبادت

عبادت (مصدر عَبَدَ) در لغت ونزد واژه شناسان به معناى خضوع، اطاعت، نهایت فروتنى، تعظیم وتذلّل با تقدیس آمده است. عبودیت هم مصدر عبد، ولى به معناى اظهار فروتنى واطاعت از خدا آمده وعبادت از آن بلیغ‌تر مى‌باشد که غایت تذلّل ونهایت فروتنى واطاعت را مى‌رساند (ولذا استحقاق پرستش را ندارد مگر آن که نهایت کمال از اوست که خداى خالق مى‌باشد)

عبادت در فرهنگ اسلام دو اصطلاح دارد :

الف: تکوینى که عبارت است از همان رابطه معلول با علت وسراسر عالم امکان که مخلوق ومعلول خداى متعال‌اند، بنده محض حقّ بوده ولحظه‌اى از اطاعت او سرپیچى ندارند ووجودشان عین ربط است که در قرآن با تعابیر مختلف آمده است از جمله :

(وَلَهُ أَسْلَمَ مَن فِی السَّماوَاتِ وَالاَْرْضِ طَوْعآ وَکَرْهآ وَإِلَیْهِ یُرْجَعُونَ)