بدر مشعشع در حال ذریه موسی مبرقع

بدر مشعشع در حال ذریه موسی مبرقع

نخستین کسی که از فرزندان امام جوادعلیه السلام در سال 259 ه.ق به قم آمد، موسی مبرقع فرزند بلافصل امام نهم می باشند و قبر مبارکش به نام بارگاه شاه زاده موسی مبرقع در کنار مقبره چهل اختران در محله آذر شهر مقدس قم معروف و مشهور است. وی در شب چهارشنبه 22 ربیع الثانی سال 296 ه.ق رحلت فرمود و اکنون مزار او با گنبد و صحن باشکوه مورد توجّه است. (موسی شمایلی زیبا و صورتی نورانی داشت و به روی خود نقاب می افکند، از این رو او را موسی مبرقع خواندند.)
همه سادات رضوی از نسل او هستند، محلّی که هم اکنون مرقد او در آن قرار گرفته، خانه او بوده است و در کنار قبرش یکی از نواده های ایشان احمد بن محمّد بن احمد بن موسی مبرقع مدفون است.
کتاب بدر مشعشع در احوال موسی مبرقع علیه السلام که توسط محدث کبیر حضرت آیت اللَّه علامه محدث نوری رحمه الله تألیف و در سال 1308ه.ق در بمبئی هندوستان چاپ گردیده و سال ها است که نایاب می باشد به لطف و عنایت علی بن موسی الرضا و امام جواد و حضرت فاطمه معصومه علیهم السلام توسط این حقیر آماده و در انتشارات مسجد مقدس جمکران به زیور طبع آراسته گردید و چون سادات کثیری از نسل امام جوادعلیه السلام در قم می باشند امید است بهره کافی و وافی از این کتاب ببرند.

برشی از کتاب:

واز غير ابى على روايت است كه چون عرب قم به ابى جعفر بن موسى بن محمّد بن على بن موسى : پيغام فرستادند كه: تو را از همسايگى ما بيرون بايد رفت، او برقع از روى برانداخت وايشان او را بشناختند. پس محمّد گفت: همّت واعتقاد ايشان محقق شد واين سراى وسهام واموال بدو دادند.

پس موسى ابن محمّد بن على بن موسى : قصد عبدالعزيز بن دلف كرد وعبدالعزيز او را اعزاز واكرام وخلعت‌ها ومركب‌ها بخشيد ووظيفه ساليانه معين كرد چنانچه ياد كرده شد وبعد از آن به قم مراجعت نمود وديگر باره اهل قم او را اعزاز واكرام كردند واز دنيا متمتّع ومرفه گردانيدند چنانچه مستغنى شد.

بعد از آن او را احتياج نبود كه به شهرهاى ديگر رود به جهت وجود معاش وبه قم املاك خريد وآب وزمين پيدا كرد ومتوطّن شد.

خواهران او وبعد از او خواهر زينب واُمّ محمّد وميمونه دختران محمّد بن على 7 در طلب او از كوفه به قم آمدند تا اين‌كه مى‌گويد : وموسى بن محمّد : به قم مقيم بود واز آنجا به جاى ديگر نرفت تا آن گاه كه او را وفات رسيد در شب چهارشنبه روز آخر ماه دى، هشت روز از ماه ربيع الآخر مانده، سنه دويست ونود وشش هجريه. واو را در سرايى كه معروف بود بدو، كه اليوم مشهور است به مشهد او، دفن گرديد ودر قديم آن سرا معروف بوده است به محمّد بن الحسن بن ابى خالد اشعرى ملقب به شيبوله واوّل كسى را كه بدين سرا دفن كردند موسى بن محمّد بن على بن موسى 7 بود. تا اين كه مى‌گويد :

بعد از آن ميمونه دختر موسى وفات يافت واو را به مقبره بابلان دفن كردند واين قبّه كه به قبة فاطمه 3 ملاصق است بر سر تربت او بنا نهادند وخواهر او زينب بنت موسى از او ميراث گرفت.