بدر مشعشع در حال ذریه موسی مبرقع

بدر مشعشع در حال ذریه موسی مبرقع

نخستین کسی که از فرزندان امام جوادعلیه السلام در سال ۲۵۹ ه.ق به قم آمد، موسی مبرقع فرزند بلافصل امام نهم می باشند و قبر مبارکش به نام بارگاه شاه زاده موسی مبرقع در کنار مقبره چهل اختران در محله آذر شهر مقدس قم معروف و مشهور است. وی در شب چهارشنبه ۲۲ ربیع الثانی سال ۲۹۶ ه.ق رحلت فرمود و اکنون مزار او با گنبد و صحن باشکوه مورد توجّه است. (موسی شمایلی زیبا و صورتی نورانی داشت و به روی خود نقاب می افکند، از این رو او را موسی مبرقع خواندند.)
همه سادات رضوی از نسل او هستند، محلّی که هم اکنون مرقد او در آن قرار گرفته، خانه او بوده است و در کنار قبرش یکی از نواده های ایشان احمد بن محمّد بن احمد بن موسی مبرقع مدفون است.
کتاب بدر مشعشع در احوال موسی مبرقع علیه السلام که توسط محدث کبیر حضرت آیت اللَّه علامه محدث نوری رحمه الله تألیف و در سال ۱۳۰۸ه.ق در بمبئی هندوستان چاپ گردیده و سال ها است که نایاب می باشد به لطف و عنایت علی بن موسی الرضا و امام جواد و حضرت فاطمه معصومه علیهم السلام توسط این حقیر آماده و در انتشارات مسجد مقدس جمکران به زیور طبع آراسته گردید و چون سادات کثیری از نسل امام جوادعلیه السلام در قم می باشند امید است بهره کافی و وافی از این کتاب ببرند.

برشی از کتاب:

واز غیر ابى على روایت است که چون عرب قم به ابى جعفر بن موسى بن محمّد بن على بن موسى : پیغام فرستادند که: تو را از همسایگى ما بیرون باید رفت، او برقع از روى برانداخت وایشان او را بشناختند. پس محمّد گفت: همّت واعتقاد ایشان محقق شد واین سراى وسهام واموال بدو دادند.

پس موسى ابن محمّد بن على بن موسى : قصد عبدالعزیز بن دلف کرد وعبدالعزیز او را اعزاز واکرام وخلعت‌ها ومرکب‌ها بخشید ووظیفه سالیانه معین کرد چنانچه یاد کرده شد وبعد از آن به قم مراجعت نمود ودیگر باره اهل قم او را اعزاز واکرام کردند واز دنیا متمتّع ومرفه گردانیدند چنانچه مستغنى شد.

بعد از آن او را احتیاج نبود که به شهرهاى دیگر رود به جهت وجود معاش وبه قم املاک خرید وآب وزمین پیدا کرد ومتوطّن شد.

خواهران او وبعد از او خواهر زینب واُمّ محمّد ومیمونه دختران محمّد بن على ۷ در طلب او از کوفه به قم آمدند تا این‌که مى‌گوید : وموسى بن محمّد : به قم مقیم بود واز آنجا به جاى دیگر نرفت تا آن گاه که او را وفات رسید در شب چهارشنبه روز آخر ماه دى، هشت روز از ماه ربیع الآخر مانده، سنه دویست ونود وشش هجریه. واو را در سرایى که معروف بود بدو، که الیوم مشهور است به مشهد او، دفن گردید ودر قدیم آن سرا معروف بوده است به محمّد بن الحسن بن ابى خالد اشعرى ملقب به شیبوله واوّل کسى را که بدین سرا دفن کردند موسى بن محمّد بن على بن موسى ۷ بود. تا این که مى‌گوید :

بعد از آن میمونه دختر موسى وفات یافت واو را به مقبره بابلان دفن کردند واین قبّه که به قبه فاطمه ۳ ملاصق است بر سر تربت او بنا نهادند وخواهر او زینب بنت موسى از او میراث گرفت.