زائر حریم یار

از دیدگاه قرآن و اسلام، هدف از آفرینش، عبودیت و بندگی خداست؛ چنانکه خداوند در قرآن مجید می فرماید: «وَما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِیَعْبُدُونِ»؛(1) و جن و انس را نیافریدیم جز این که مرا عبادت کنند. همچنین در آیه ای دیگر هدف از بعثت پیامبران را عبادت و بندگی دانسته و می فرماید: «و لَقَد بَعَثنا فی کُلِ ّ اُمَّهٍ رَسولاً اَنِ اعبُدُوا اللَّهَ»؛(2) و ما در میان هر امّتی رسولی فرستادیم که خدای یکتا را بپرستند.
و می توان گفت تنها راه سعادت و تکامل انسان، عبودیت و بندگی خداوند متعال است که قرآن در این باره می فرماید: «واَنِ اعبُدونی هذا صِراطٌ مُستَقیم» (3) و تنها مرا بندگی کنید که راه راست این است. از طرفی باید توجه داشت، معیار عبد زیستن و این که انسان ها همواره بنده خدا باشند، فقط، ساعتی مناسکی را انجام دادن نیست، بلکه خود را در تمام حالات مملوک خدا ببیند و از همه وابستگی های مادی و علایق حیوانی رها نموده و تنها طالب و تسلیم و مطیع خداوند باشند و مهم تر آنکه روح عبادت همان ذکر و یاد خدا ترک غفلت یعنی توجّه دل و دیده به خداست و قرآن می فرماید: «أَقِمِ الصَّلَواهَ لِذِکْرِی» (4).
لذا در اسلام، به آنچه موجب توجه قلبی به خدا و جدایی از مظاهر مادّی می شود، توصیه و تأکید شده است و زیارت آرامگاه رهبران دینی و شخصیت های الهی یکی از راه های مهم توجه قلبی و یاد خدا می باشد؛ البته شیعه به هیچ وجه معتقد نیست که امامان بالذات در برابر خداوند قدرت و استقلال دارند، بلکه معتقدند، پیشوایان دینی با پاکی و صفای باطن که از طریق عبودیت کسب کرده اند به اذن خدا واسطه فیض او هستند، تا جایی که امام علی علیه السلام می فرماید: خدایا برای من این عزت و بزرگواری کافی است که تنها بنده تو باشم؛ «الهی کفی بی عّزاً ان اکون لک عبدا».(5)