غدیر از آدم تا خاتم

غدیر از آدم تا خاتم

باید به یک اصل مهم در شرایع و ادیان الهی توجه کرد و آن، اصل وصایت است که انبیای گذشته از حضرت آدم علیه السلام تا پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله همگی وصی و جانشین داشته اند و به دستور وحی به اصل وصایت و تعیین وصی عمل کرده اند. این موضوع در قرآن کریم، در شرح حال پیامبران و نیز به صورت کلی بارها یاد شده است. از طرف دیگر در قرآن کریم تصریح شده است که سنت الهی تبدیل و تحویل و دگرگونی بردار نیست. بنابراین پیامبر ما صلی الله علیه وآله نیز باید مانند دیگر پیامبران به دستور وحی به اصل وصایت عمل نماید و وصی و جانشین خویش را به امتش معرفی کند تا به سنت غیر قابل تبدیل الهی عمل شده باشد. پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله به اقتضای پیامبری و به امر خداوند متعال وصی خود را معرفی نمود و جز این هم نمی توانست انجام دهد؛ زیرا که خداوند می فرماید: «فَلَنْ تَجِدَ لِسُنَّتِ اللَّهِ تَبْدِیلاً».
پایه اصلی تشیع بر قایل بودن به عصمت و لزوم وصی برای پیامبرصلی الله علیه وآله و تعیین آن از جانب خداوند به وسیله پیامبرصلی الله علیه وآله است که در قرآن کریم و روایات به آن تصریح شده است. جا دارد به این موضع به طور اختصار بپردازیم.

برشی از کتاب:

مستفاد از آيات وروايات

آنچه از سوره قدر ودخان ورواياتى كه در ذيل آن رسيده استفاده مى‌شود عبارت است از :

1 ـ ضرورت وجود نظام وتقدير در عالم از اولين زمان خلقت، كه «ليلة القدر» ظرف تقدير وتنظيم امور به شمار مى‌آيد.

2 ـ ضرورت وجودقوّه وقدرت تنفيذى براى تقدير كه همراه‌ظرف تقدير باشد.

3 ـ ضرورت وجود حجّت كه همان تنفيذ كننده مقدّرات به اذن خدا است واو خليفه خدا، نبىّ يا وصىّ نبىّ است.

4 ـ ضرورت وجود واسطه داخلى براى عالم كه واسطه فيض الهى است، كه عبارت است از ولىّ وحجّت خدا، ووجود او مقدّم بر وجود ديگران است.

5 ـ ضرورت استمرار اين سنّت الهى بدون وقفه تا پايان تاريخ بشريت.