نشان سحر

نشان سحر

“نشان سحر” اشعاری درباره ابعاد وجودی «امام زمان «عجل الله تعالی فرجه» و ظهور و غیبت ایشان است. در این كتاب سعی شده است احساسات خاص یك شیعه و مومن به ولایت و امامت درباره امام زمان و اهل‏بیت (ع) در قالب شعر بیان گردد. نگارنده (شاعر) در این اشعار پریشان خاطری و اندوه خویش را از دوری امام عصر و آرزوی ظهور و دیدار آن امام منعكس كرده و به گوشه ‏هایی از فضایل و كرامات آن حضرت به‏ ویژه اهتمام ایشان نسبت به شیعیان خویش اشاره نماید.

این مجموعه غزلیات در شش جلد با اسامی: 1 – عطش گمشده 2 – جرعه آخر 3 – سروِ روان 4 – عهد جانان 5 – نشان سحر 6 – سرودِ معرفت می باشد که ذکر و حمد بر درگاه حضرت دوست و خاصان بارگاه کبریایی ذات اقدس الهی می باشد.

برشی از کتاب:

يا هو

بنام آنكه ما را هستى از اوست         بهر ميخانه ما را مستى از اوست

بشيدايى دل ما نكته دان است         بشهر عشق او امن و امان است

بذكر نام او جان در نهايت         باستغنا بود اندر كفايت

جدا از او ز هستى‌ها جدايم         رها از او بسختى‌ها رهايم

كمال و معرفت ما را از او شد         بحمد او زبان در گفتگو شد

شرار عشق او سوزد جهانى         جهاندار است و پيداى نهانى

كمند مهر او ما را كشاند         دل بى‌مهر او هرگز نماند

لب لعل اَر سخن شيرين بگويد         غبار كينه را شيرين بشويد

كمال خويش را گيرد بآغوش         ز لعل او شكر شيرين كند نوش

فنا جويم فنا خواهم جهانى         كه او باقى بود در هر زمانى

دل بى‌درد او دل نيست ما را         به چون او، نمى‌خواهم چرا را

مى صافى بمستان شد مبارك         به ذكر او مرا جان شد مبارك

گرم عالم بسوزد عشق او بس         گريبان چاك را مهر رفو بس

باحمد نكته مى‌گيرد زن و مرد         كه ما را چون بود اين چهره زرد