مهدی موعود در کلام پیامبر محمود

الحمد للَّه رب العالمین و صلّی اللَّه علی محمّد و آله الطیبین الطاهرین و لعنه اللَّه علی اعدائهم اجمعین.
از آنجا که فطرت و روح انسان، خدایی است،(1) لذا پیوسته به کمال و عدالت و ابدیت(2)… گرایش داشته و نهایت آرزوهایش رسیدن به چنین مقصدی است.
دین اسلام نیز که آخرین دین آسمانی، و پیامبر آن آخرین فرستاده الهی است، کامل ترین دین بوده و رهبران آن نیز از بهترین رهبران می باشند، لذا همیشه مورد بشارت انبیای گذشته بوده و مردم را به بعثت آخرین پیامبر و جانشینان وی که به واسطه آنان خداوند عدالت را فراگیر می کند مژده داده اند.(3)
در این بین هواخواهی مردم به جای خداخواهی، و دنباله روی آنان از شیطان که یکی از بزرگ ترین روانشناسان عمر انسانی و دشمن شماره یک او محسوب می شود(4)، باعث شد تا مردم جانشینان پیامبرعلیهم السلام را یکی پس از دیگری، با حقّی غصب شده و ظلمی مضاعف، از جامعه و حاکمیت منزوی نموده ودر نهایت به شهادت برسانند.(5) به ناچار و به جهت رسیدن جامعه به آن مقصد نهایی و فراهم شدن زمینه آن هدف متعالی، خداوند سبحان، آخرین جانشین آخرین پیامبر خود را مدّتی در پس پرده غیبت قرار داد.
پیامبر اعظم صلی الله علیه وآله وسلم که به علم الهی، این وضعیت را می دیدند، در موارد متعدّدی فرموده اند که جانشینان من چند نفرند، اسامی آنان چنین و چنان است، آخرین آنان مدتی طولانی غیبت خواهد کرد، تا آن گاه که به اذن خداوند ظاهر گردد.
اگرچه امید به ظهور موعودی که در آخرالزمان می آید و جهان را گلستان می کند در اغلب یا تمام ادیان بشارت داده شده، ولی برخی معتقدند که وی هنوز متولد نشده و موجود نیست؛ لکن موعودی که اسلام آمدنش را به مسلمانان و جهانیان وعده داده و اکنون همه جهان در انتظار اوست، موجود است و همه مخلوقات عالم از برکات وجود وی، ارتزاق می کنند.(6)
وجود او در حال غیبت، همانند خورشید پشت ابری است که با وجودش از سرد ونابود شدن زمین و اهالی آن جلوگیری می نماید. هر چند گناهان ما ابری است که مانع رؤیت جمال تابناک خورشیدی اش شده؛ امّا او ناظر اعمال ماست وبا مهیا شدن ما، زمانی از پس ابر ظاهر می گردد.
امام زمان علیه السلام آن موعودی است که در لحظه لحظه زندگی ما و در جای جای عالم، نشانه های حضور و عنایات ایشان قابل مشاهده است، کرامات فراوان او را از بدو تولد آن حضرت و زمان غیبت؛ چه غیبت صغری و چه غیبت کبری، تاکنون همه دیده یا شنیده اند که چگونه با دست عنایت خود، بیماران زیادی را به اذن الهی شفا داده اند، گم شدگان بیابان ها و صحراها و دریاها را به مقصد رسانده اند و … .
چه بسیار علما و افراد عادی که خالصانه، آن صاحب عصر و زمان را خوانده اند و حضرت نیز تشریف آورده، آنان را مورد عنایت خود قرار داده است.