بخش هایی از کتاب:
محبت الهی:
محبت الهی گاهی برای رعایت امر خداوند و برای کسب اجر است و گاهی برای خدا است. محبت در راه خدا مرتبه عمومیتر و مرتبه برای اجر الهی مرتبه خاص تر است. آنجایی که برای خداست، غیر از جایی است که برای امر الهی است. ابتدا برای اجر است، بعد بالاتر از این محبت برای خدا محقق میشود تصور محبت فی الله، از هر مرتبه ای که شروع شود، حتی اگر خیلی کودکانه هم باشد، اگر به فعلیت برسد مراتب بعدی آن نیز امکان تحقق دارد.

رفع حوائج مؤمن واجب یا مستحب؟
مرحوم علامه مجلسی در جلد ۷۱ و ۷۲ بحار الأنواركه شامل مباحث ارتباط و معاشرت با مؤمنان است روایات متعددی را ذکر میکند سپس در اواسط حدود یازده صفحه فقط روایات مربوط به همین مسئله را می آورد. عنوان باب عبارت است از: «من منع مؤمنا شيئا من عنده أو من عند غيره أو استعان به أخوه فلم يعنه أو لم ينصحه في قضائه». اين باب مربوط به کسی است که در جواب مؤمنی خیرخواه نباشد و او را از چیزی که بر آن توانایی دارد منع کند.

ایشان می فرماید: «ظاهر هذه الأخبار وجوب إعانة المؤمنين بكل ما يقدر عليه و إسكانهم و غير ذلك». در نگاه ایشان ظاهر این اخبار وجوب کمک به مؤمن است.

در مورد خانه های فاخر آیا روایتی داریم :
ابن عباس میگوید: نبی مکرم اسلام الله فرمود: هر کس از روی ریا و سمعه، یعنی برای خودنمایی و شهرت طلبی خانه ای برای خود بسازد آن منزل را تا هفتمین طبقه زمین در روز قیامت به دوش خواهد کشید سپس چون حلقه ای از آتش گداخته به گردنش می افتد.

غصب زمین همسایه چه حکمی دارد؟
آنگاه او را با آن حال به آتش دوزخ می افکنند. هر کس زمین همسایه خویش را به قدريك وجب غاصبانه تصرف کند خدای متعال در روز قیامت آن را تا هفتمین طبقه زمین چون طوقی از آتش بر گردن او حلقه وار بپیچد تا او را به جهنم داخل نماید.

هر کس با زنی که بر او حرام است از پشت یا با مردی یا با پسری نزدیکی کند خداوند سبحان در روز قیامت او را با بویی که از بوی مردار گندیده تر است محشور فرماید به قسمی که همه مردم از بوی بد او در رنج باشند تا اینکه به دوزخ رود و پروردگار از او هیچ توبه و فدیه ای را قبول نکند و همه اعمال خیر او را تباه سازد و او را در تابوتی که با میخ های آهنین آن را به هم کوبیده اند، جای دهد و چندان در آن تابوت تیغ ها و شمشیرها بر او بکوبند كه يك باره پیکرش با آن میخ های آهنین درآمیزد و درهم فرو رود و چنان عذابش سخت باشد که چنانچه شکنجه یکی از اعصاب او را بر چهارصد امت نهند همه. . .