سلوک عاشورایی: بینش و نگرش (منزل نهم)

برشی از کتاب بینش و نگرش:

علّت همۀ فریب‌خوردن‌های از دنیا این است که انسان می‌خواهد همیشه زنده بماند و همیشه خوش باشد. هم از فنا می‌ترسد و هم از ناخوشی گریزان است. این حرف بدی نیست و ویژگی خوبی است که خدا در نهاد ما گذاشته است. ما هم کسی را به‌خاطر این حرف‌ها سرزنش نمی‌کنیم! امّا حقیقت این است که اگر کسی دنبال «دنیا» برود تا این نیازها را برطرف کند، راه را گم کرده است.

این شخص، مثل همان کسی است که در شب تاریک یک مشت کاغذ را در دستش گذاشته‌اند و او خیال می‌کند اسکناس است. یک مشت آهن‌پاره در دامن انسان بریزند و او خیال کند که طلا و جواهر است! وقتی صبح شود، می‌فهمد که اشتباه می‌کرد است.