فلسفه دین

با آغاز دهه 1370 خورشیدی كه دین كاوی و گرایش های متنوّع و نوعاً با دیدگاه های غربی آغاز شد، محمدتقی جعفری به انگیزه روشنگری و پاسخ به شبهات نوظهور، مباحث فلسفه دین را آغاز نمود و ریشه های تاریخی ، روانی و فلسفی دین را از منظرهای جدیدِ جامعه شناختی و معرفت شناختی مورد بررسی قرار داد. چیزی كه در این كتاب به چشم می خورَد، دین شناسی از دو منظر با گرایش حقوقی می باشد، زیرا وی با استناد بر بناء عقلاء، بیش از یكصد اصل حقوقی عقلی را بازشماری می كند كه تنها منبع و سخنگوی آن ، دین و اعتقاد دینی است . سکولاریزم و پلورالیزم، از دیگر مباحثی است که در این اثر مورد نقد و بررسی قرار گرفته است.