آداب کتاب نویسی: چگونه کتاب بنویسیم؟

نگارش یک کتاب علمی پرمخاطب، نیازمند داشتن ایده ای پاک، تالیفی حرفه ای و انگیزه ای قوی است. نویسندگی، ترکیبی از آموزش و تجربه است و تجربه علمی، سهم مهمی در فخامت قلم دارد. برای دست یافتن به اینکه چه باید نوشت؟، شناخت زمان و نیازها و اولویت ها موثر است و حضور فکری یا فیزیکی در جامعه به این شناخت کمک می کند. نکته آموزی از شیوه نویسندگان بزرگ و توجه به رموز جاذبه های آثار بزرگان، بر توان قلمی ما می افزاید. در این راه سهل و ممتنع، همانگونه که گفته شد، مدل سازی انسان های موفق، نوعی شبیه سازی فکری – احساسی با آنان است. بنابراین، بسیار ضرورت دارد که بتوانیم به روان شناسی و رفتارشناسی نویسندگان موفق نائل شویم و با الگوگیری از نحوه خودمدیریتی آنان در نویسندگی، به بازآفرینی وضعیت روحی، فکری و رفتاری آنان در وجود خودمان بپردازیم و به آن نتیجه ای که آنان رسیدند (موفقیت در نویسندگی) برسیم. نویسندگی نوعی آفرینشگری است و برای موفقیت در این عرصه باید به سراغ نویسندگان موفق برویم.  مدل سازی نویسندگان موفق، راه را هموار و نزدیک می کند و انسان را از فرو لغزیدن در بیراهه های حیرت زا مصون می دارد. ساده نویسی نیز گامی است برای نزدیک تر شدن به مخاطبین؛ که باید مورد توجه قرار گیرد.
در این کتاب، افزون بر توجه به کلیات روش نویسندگی، بر تمرین ها و مثال های کاربردی نیز تاکید شده است. پس از توجه به کتاب نویسی مصطلح، به ادبیات داستانی و ادبیات کودک و نوجوان نیز پرداخته شده و چند نمونه عملیاتی در عرصه های مختلف نگارشی نیز زیور نوشتار شده است تا بهره گیران با مرور این آموزه ها و آشنایی با اصول و مبانی نویسندگی، در نهایت به تولید آثار فاخر همت گمارند؛ چه اینکه در حال حاضر خلاء محسوسی در خلق آثار کیفی در همه عرصه ها دیده می شود. این کتاب، کتاب ششم از سلسله مباحث پژوهشی «ره پویان پژوهش» است.

نگارش داستان کوتاه، کار دشواری است که روز به روز دشوارتر نیز می شود. شاید بزرگترین دغدغه ذهن نویسنده جوان در به تحریر در آوردن داستان کوتاه، نقطه شروع و پایان داستان باشد. ایجاد کشش و جذابیت برای خواننده، باید مورد توجه هر نویسنده ای باشد. کاری که با پیرتر شدن «داستان کوتاه» روز به روز سخت تر می شود.
امروزه داستان کوتاه باید به شکلی نوشته شود که نام داستان، خواننده را به خواندن جمله اول داستان، ترغیب کند. جمله اول خواننده را تا پایان بند (پاراگراف) اول، و آن تا پایان صفحه اول و این تا پایان داستان همراه سازد به طور قطع این گونه نگارش، کار یک نویسنده زیردست است و کسی از یک نوقلم انتظار ندارد که چنین نثری داشته باشند؛ اما باید توجه کرد که هدف نهایی، رسیدن به چنین نگارشی در داستان کوتاه است.
نکته هایی که در ادامه می آید، تنها اشاره ای گذرا برای توجه بیشتر به نگارش داستان و جستجوی آن نکته ها در داستان های موفق نویسندگان بزرگ است:
«داستان از جایی شروع می شود که تعادل زندگی برهم خورد.» این جمله را بارها شنیده اید و باز هم خواستید شنید؛ اما درک و به کارگیری آن در ایده و داستان، نیازمند تجربه و توجه به داستان های نویسندگان بزرگ است…